Yaşanan oyuncu değişikliklerinin takım oyunundaki gelişimlere büyük katkı koyduğu maç adedi tavan yaptı. Ayrıca üç direğin arasında geçen topun estetik de olabileceğini hatırladık atılan gollerle. Velhasıl futbol adına pek bir keyiflendiğimiz bir hafta oldu
Jeneriklik gollerin tavan yaptığı, kulübenin sahaya el uzattığı, efsane tartışmalı, Avrupa provalı, yabancı katkılı bir haftayı geride bıraktık. Önce Burak'ın golüne "Haftanın golü" dedik. Sonra da Tello'nunkine. 6 dakika sonra ise Halil'in volesine. Ama akşam önce Ben Yahia, ardından Cristian rol çaldı. Sonuçta bu gollerin hepsi futbol zevkimize katkı yaptı. Gelelim kulübe desteğine. Süper Lig'de çoğu mecburi olan değişimler ile yaşanan gelişimler de dikkat çekiciydi. Ancak burada şu ayrıntıyı atlamayalım. Oyuna dahil olup da gol bulanlar zaten iyi olan arkadaşlarının yerine dahil oldu. G.Saray'da Elmander-Burak, F.Bahçe'de Topal-Cristian, Kasımpaşa'da ise Özer-Pintos. Yani son tahlilde bu 6'lının hepsi de iyiydi. Bir farkla. Özer formasını çıkarıp Ediz'e selam yolladı. Pintos ise taraftara kaptırdı.
Sadece Süper Lig'de değil diğer kategorilerde de benzer durumlar yaşandı. Ama burdaki değişimler takım oyununda ciddi gelişimlere sebebiyet verdi. PTT 1. Lig'de mücadele eden Kartalspor'da Yaşar'ın yerine giren Efecan, Kırmızı Grup'taki Tarsus'ta İsmail'in yerine giren Hasan Fidan, Sarıyer'de Muzaffer, Altay'da Abdülkadir, Alanya'da Cihan, Altınordu'da Mert, Karagümrük'te Caner ve Ömercan takımlarının puan veya puanlar almasını sağladı. G.Birliği'den Mustafa ve Bergama'dan Bekir de sonradan girdi ama golleri puan için yetmedi. Haftanın yabancı katkılı kısmı ise gol oranına denk düşüyor ki zaten oluşturduğumuz Süper Lig karmasından da bunu gözlemlemek mümkün. Cumartesi ve pazar maçlarında toplam 26 gol atıldı ve bunların 18'i yabancı futbolculardan geldi. Belediye'den Webo ve Holmen, Bursa'dan Batalla ve Pinto, Eskişehir'den Kamara ve Tello, G.Saray'dan Amrabat ve Elmander, Kasımpaşa'dan Pintos ve Uche takımlarını sırtlayan isimler oldular.
Son notumuz ise Avrupa provası üzerine. G.Saray'ın Manchester sınavına ilişkin bir hatırlatma aslında.
Tarih: 16.10.1993... Yer: Ali Sami Yen... Rakip: Kocalispor... G.Saray, bu maçtan birkaç gün sonra tarihinde ilk kez Şampiyonlar Ligi kapısından içeri girmek için İngiliz devi Manchester United ile oynayacak. Hücum gücü iyi de savunmada sıkıntı var. Bu nedenle defansta sürekli bir değişim yaşanıyor. Teknik Direktör Hollmann, Stumpf, Falco, Cihat, Bülent Korkmaz, Yusuf Altıntaş ve Mert Korkmaz altılısı arasında çeşitli varyasyonlar yapıyor. Ve Kocaeli maçı endişelerin artmasına sebebiyet veriyor. Çünkü G.Saray Körfez ekibine 5 atıyor ama kalesinde de 4 gol görüyor. Hal böyleyken İngiltere'deki sınav herkesi endişelendiriyor. Nitekim Old Trafford'daki maç öyle bir başlıyor ki, endişeler ilk 15'te tavan yapıyor. G.Saray 15 dakikada iki gol yiyor ki, bütün hesaplar alt üst oluyor. Ancak bir de güvencesi var. Başta da dediğimiz hücum gücü. Ve o hücum gücü ile maç 3-3 bitiyor. Dönelim günümüze. Rakip yine Manchester United. Ve G.Saray savunması yine eleştiriliyor. Üstelik bu maçın provası olan Antalyaspor'u deplasmanda 4-0 yenmesine rağmen. Niye? Çünkü Antalyaspor o dönemdeki Kocaelispor gibi arıza çıkarmıyor. Yine hücum gücüne büyük bir güven var. Yani 19 yıl öncekine benzer bir maç izleyeceğiz. Yine gollü bir maç olması olası. Bekleyelim görelim. (NOT: Yazı sabaha kaleme alındığından Ordu-Kayseri ve Beşiktaş-Elazığ maçları dahil edilmemiştir)