Nejat Kuymulu bir genç avukat. Karşıyaka'nın unutulmaz berberi Mehmet Amca'nın küçük oğlu.
Karşıyaka'yı iliklerine kadar yaşayan bir aydın kişi.
Nejat Kuymulu, internet ortamında da Karşıyakayı yaşatıyor.
İşte Nejat'ın dilinden bir Karşıyaka olayı...
***
Herkez tanır Onu...
Hırpani giyiminden, birbirine girmiş saçından sakalındanve peltek peltek adım atışından.
Tam tabiri ile pejmürde bir adam.
Eline fırsat geçtikçe, çeker şarabı.
Parası olsa yaşam boyu, ayılmayacak kadar çok içer.
Çarşının gülüdür ve sevmeyen yokturAli'yi.
Ne zaman arasanız, Onu Çarşı Camii'nin yanındaki lokantaların çevresinde bulursunuz.
Lokantacılara yardım eder karnını da oralarda doyururdu.
Kimine göre Midilli'den, kimine göre de Rodos'tan gelmişti Karşıyaka'ya...
Çok iyi rumca konuşurdu.
Şarap parası kazanmak için uzun zaman simit sattı..Büyük dertleri olduğunu herkes bilirdi.Ama derdinin ne olduğunu kimse bilmezdi....
Bir Türkan Şoray fanatiği idi...Bunu bilen Karşıyaka'lılar ellerine geçen Türkan Şoray fotoğraflarını Ali'ye verir.
Sonra karşısına geçer, O'nun fotoğrafa bakıp bakıp dakikalarca.konuşmasını, fotoğrafı öpmesini seyrederdi.
Çarşıdaki bütün dükkanlar Onundu sanki.
Sabri Amca'sının fırınına gider, örneğin gözlerini ay çöreğine dikerse hemen kendisine bir ay çöreği ikram edilir.
Aynı muamele hemen karşıdaki Kaluç'ların dükkanında da vardı. Ali neye uzun uzun bakarsa O ikram edilirdi. Hiç kimseye zararı yoktu.
Ali'nin en büyük hobilerinden biri de çiçekti.
Hangi bahçede çiçek görse, dayanamaz mutlaka koparır, sonra da karşısına çıkacak tanıdık tanımadık ilk bayana önünde eğilerek verirdi...
En büyük dostlarından biri de faytonculardı.
Fırsat buldukça..İstasyonda veya iskelede
faytoncularla uzun..uzun..sohbet ederdi...
O yıllar da Spor-Toto modası alıp yürümüştü....Herkes birbirine 13 tutturursa...
parayı nasıl harcayacağını sorardı.....Eğer bu soru Ali'ye sorulursa.....Cevap hep aynı idi...
"Kırmızı, üstü açık şevrole alıp Basmane'ye gitcem. Sonra da ver alini Numune ya da Kapris..."
İşte o yıllarda Karşıyaka'nın böyle bir Alisi vardı, sürekli içtiğinden kendisine "İç Ali iç..." adı verilmişti.
Sanırım 1970'li yıllarda, şiddetli lodosun Karşıyaka sahilini dövdüğü günlerden birinde, dalgalar deniz kenarındaki Ali'yi aldı götürdü.
Çarşı esnafı karalar bağladı.
Ama kimsenin elinden birşey gelmiyordu.
3 gün sonra Ali'nin cansız bedeni Kulübün önüne vurdu.
Herkes, acı haberi alır-almaz Çarşının "Sabri amcası" na koştu.
İşte soyadı Kocatoros olan Sabri Amca, bir daha amcalık yaptı Çarşı esnafına.
O'nun arzusu ile O'gün öğleye doğru Çarşı'nın bütün dükkanları kapatıldı.
Öğle namazını müteakip, başta esnafın katılımı ile O yılların en görkemli cenaze töreni düzenlendi Ali'ye....
Cenaze Çarşı Camii'nden alındı.
Ali'nin hayal ettiği gibi, üstü açık bir faytonla istasyona kadar taşındı..
Cenaze, istasyonda, faytondan alınıp üstü açık şevroleye bindirildi ve büyük bir kalabalık ile Soğukkuyu mezarlığına taşındı.
Ali, toprağa verildikten sonra da herkes cebinden çıkardığı şarap şişesini Ali'nin mezarına boşaltmaya başladı.
İmamın uyarısı ile bu işlem durduruldu.
Kimse mezarın başından ayrılmıyordu. İmamın ayrılmasından sonra. herkes bildiğini okudu ve galonlar dolusu şarapla Ali'nin mezarı sulandı.
Aradan 40 yıl geçti....Karşıyakalılar ne Ali'yi unuttu....Ne de O'na düzenlenen
O görkemli cenaze törenini.......
pazar gırgırı
Kadının fendi...
Adamın biri işten eve gelmiş,bir bakmış karısı bir adamla yatakta.
Hemen tabancasını almış ve öteki adama:
"Madem karımı istiyorsun, onu benden erkek gibi al. Seni düelloya davet ediyorum" demiş.
Öteki adam kabl etmiş, ikisi birden yan odaya girmişler, kapıyı kapatmışlar, sonra katıdının kocası öteki adama fısıldamış:
"Aslında kimsenin canının yanmasına gerek yok. İkimiz de havaya ateş edelim, sonra ölmüş gibi yere yatalım, karım ilk önce hangimizin yanına koşarsa, en çok sevdiği odur."
Böylece ikisi havaya birkaç el ateş edip kendilerini yere atmışlar. Kadın silah seslerini duyar duymaz koşarak içeri girmiş. Yere yatan iki adama bakmış ve bağırmış:
"Hayatım çıkabilirsin, ikisi de ölmüş..."