Prof. Dr. Osman Turan'ın "Doğu Anadolu Türk Devletleri Tarihi" adlı kitabını okuyorum. Dönemin Bizans, Ermeni, Fars ve Arap kaynakları dikkate alınarak keleme alınmış söz konusu eser. Ve tabii meraklıları bilirler ki merhum Prof. Turan, Selçuklu tarihinin en büyük uzmanlarından biriydi. Bu kitaptan benim öğrendiğim bir gerçek var: Kürtlerle Türkler Anadolu'da bin yıldır birlikte yaşıyorlar. Bin yıldır birlikte kader birliği etmişler ve bin yıldır da çeşitli dönemlerde aralarında sorunlar hiç eksik olmamış. Örneğin, 1071 yılında Anadolu'yu biz Türklere açan Malazgirt Savaşı'nda, Sultan Alparslan'ın ordusunun mühim bir bölümü Kürtlerden oluşmaktaydı. Sonra Anadolu'da sorunlar başlıyor. Dağlardan inen Kürt çeteler Türkmen obalarına saldırıyorlar, yağmalıyorlar, hatta kitaba göre Türkmen düğünlerini basarak gelinleri kaçırdıkları dahi olurmuş. Fakat Doğu Anadolu'da kurulan Türk devletleri şehirleri imar etmişler ve şehirlerde bir medeniyet iklimi yaratmışlar. Zaman içinde Müslümanlığın da etkisiyle Türkler ve Kütler bir arada barış içinde yaşamayı öğrenmiş. Fakat Kürt sorunu başka bir zamanda yine ortaya çıkmış. Mesela Doğu Anadolu'yu işgal eden Timur'un ordusuna da saldırmış Kürtler. Timur'un ordusunun çağın en güçlü ordusu olduğunu hatırlatalım. Bu orduya gece baskınlarıyla "illallah" dedirtmiş bu çeteler. Ama Timur bir gün öyle bir darbe vurmuş ki bu çetelere uzun süre o bölge de istikrar hakim olmuş. Osmanlı, Doğu'daki İran ve Şah İsmail faktörünü de dikkate alarak Kürtleri hoş tutmuş. Bu köşede daha önce de yazmıştım, Yavuz Sultan Selim altı imzalı üstü boş ferman tomarları göndermişti Kürt beylerine.
***
1739 Fransız İhtilalı dünyada Milliyetçilik çağını başlattı. Tüm dünyada imparatorluklar içinde yaşayan kavimler birer birer devlet olma çabasına girdiler. Osmanlı topraklarında yaşayan Kürtler için de bu yönde kışkırtmalar oldu elbet. Ama Müslümanlık Kürtlerdeki bu arzuyu önemli ölçüde törpüledi. Osmanlı'nın son dönemlerinde ve Cumhuriyet'in kuruluş yıllarında ortaya çıkan bazı cılız arzular da aydın fantezisi olmaktan öteye geçemedi. Bu kısa tarih hatırlatmasından çıkaracağımız sonuç nedir? Tarihteki Türk devletlerinin de hayatında Kürt sorunu diye bir gerçek hep var olmuş. Ancak onlar bu sorunu başarıyla yönetmişler. Cumhuriyet ise aynı başarıyla yönetememiş, yönetemiyor. Bunu açıkça belirtmek gerekiyor. Şimdi ortada bir terör çetesi var. Kürtler adına hareket ettiğini iddia eden bir kanlı örgüt bu. Uluslararası hukuka angajmanı olan bir hukuk devleti bu tür örgütlerle sınırlı bir mücadele yürütmek zorunda. Aksi halde kendini serbest hissetse Türk devleti için PKK sorununu halletmek 3 günlük iştir. Bunun böyle olduğunu bilelim.
***
Şimdi gelelim "terör niye arttı?" sorusuna. Bence bunun en önemli sebebi Türkiye'nin dışarıya ve çevresine barış ihraç edecek kadar güçlenmiş bir ülke olmasıdır. Türkiye'nin kendi içindeki çatışma alanlarını ortadan kaldırmasına ve iç barışını güçlendirmesine izin vermek istemiyorlar. Yani, "Bu Türkleri kendi haline bırakırsak bunlar dünyadaki her şeye müdahale edecekler" korkusu oluşmuş gözüküyor. Bu nedenle de varlık sebepleri ortan kalkan ve adi bir terör örgütüne dönüşmüş olan PKK'yı taşeron olarak kullanıyorlar. Peki bu işin sonu nereye varır? Benim hiçbir kuşkum yok, içimizi yakan şehit haberlerinin toplumsal moralimizi çökertmesine müsaade etmezsek Türk devleti bu işi en kesin biçimde halledecektir. Yalnız bu arada herkes açık bir zihinle şu soruyu kendine sorsun: Bu PKK ve Aptullah Öcalan denilen it, acaba Hükümetin "açılım" politikasından niye bu kadar rahatsız oluyor?
Herkes üşenmesin, bir düşünüversin...