Ben bazı insanların söylediklerine bakarım, onların kafalarının arkasındakileri anlamaya çalışırım. Bu kişilerin ne söyledikleri çok önemli değildir; siz asıl ne yapmak ve ne yaptırmak istediklerine bakacaksınız.
Son günlerde gündemimize giren tartışma konularına bakalım: Dünün hızlı ulusalcıları birden bire adeta metamorfoza uğradılar ve karşımıza "federasyoncu-bölünmeci" olarak çıkmaya başladılar. Aslında yanlış söyledim, onlar değişime filan uğramadılar, zaten hep aynıydılar. Toplumsal fitne çıkarmak, şeytani vesveseler üretmek, toplumun dünyasında korkular icat etmek, milleti millete, milleti devlete kırdırmak bu kötü ruhlu adamların organik özellikleri olmuştur her zaman.
Ne vakit Türkiye iyi şeyler yapmaya başlamışsa, sınıf atlamanın eşiğine gelmişse kara paracı sözde işadamları ile gazete köşelerine mevzilenmiş entelektüel cibilliyetsizler harekete geçerler. Kimi zaman ulusalcılık adı altında kopkoyu bir ırkçılık üfürürler ve toplumun koskoca bir tarih ve medeniyet geçmişi içerisinde oluşmuş ruh iklimini tarumar ederler; kimi zaman da, en kişisel, en süfli emelleri uğruna vatan dediğimiz mukaddesimiz üzerine çıkar tepinirler. Kutsallarımızı en adi bir yüzsüzlükle bitpazarı bezirganı çığırtkanı edasıyla satışa çıkarırlar. Hepsini tanıyoruz.
***
Bu yazımda size iki kişiden söz edeceğim bugün. Bu iki kişiyi herkesin çok iyi izlemesini, vakti olanların da çok iyi incelemesini öneriyorum. Bu iki kişinin siciline vakıf olanlar Türkiye'de son 20 yılda olup bitenlerin arka planını da kolayca anlarlar.
Bunlardan birisi Ertuğrul Özkök. En yakın arkadaşı yazar Enis Batur, onun için şunu söylüyor:
"İsmi aklıma gelince bende tiksinti duygusu uyanıyor." Ben bu ülkede bu kadar nefret edilen bir insan daha görmedim. Bir insan namuslu insanlarda niçin "tiksinti" duygusu uyandırıyor olabilir? Sanırım kendi yaşadığı topluma durmadan ihanet eden, makul ve doğal süreçlere suikast düzenleyen ve durmadan toplumsal fitne üreten bir kötülük kaynağı olduğu için bu derece kirlenmişlik algısının sebebi bu olmalı. İşte bu adam şimdi Türklerin Kürtlerle federasyon yapmasını istiyor. Yani "bölünelim" diyor. Peki, niye diyor bunu ve neden şimdi diyor? Yazının devamında bunu neden istediğini okuyacaksınız.
Diğeri işadamı Sedat Aloğlu. Şimdi o da federasyonu savunuyor, "her şeyi masaya koymaktan" söz ediyor. Bir TÜSİAD üyesi kendisi. Bu adamı biraz tanıtmam lazım size. Tansu Çiller'in 1995 yılında "A takımı" tertibinden milletvekili yaptığı biriydi Sedat Aloğlu. Çiller çok güvenirdi ona. Tansu Çiller'i ilk satan, DYP'den ilk istifa eden ve 28 Şubat'a destek verenlerin başında geliyor. Şu günlerde gene piyasa yapıyor aklınca. Federasyon, Apo ve genel af masaya yatırılmalıymış!
***
Şimdi bir milyonluk soruya geldi sıra. Bunlar, bu demokrasi sicili bozuk adamlar, boru üflenmiş gibi neden aniden ortalığa döküldüler de "bölünme-federasyon" gibi ülkenin en hassas olduğu konuları korkunç bir ajitasyon üslubuyla getirip önümüze dayadılar?
Laf olsun diye değil, buna emin olabilirsiniz. Bu adamlar hiçbir şeyi laf olsun diye yapmazlar çünkü. Benim açımdan cevabı açık bu sorunun: Türkiye'de çok uzak ihtimal görünen bir askeri darbeyi meşru, zorunlu, kaçınılmaz hale getirmek istiyorlar. Çünkü Türkiye'de yeniden bir askeri darbe ancak bölünme ihtimali ortaya çıkarsa gerçekleşir. Orduda cuntalar "parçalanıyoruz" paranoyası ve tartışmaları yoğunlaştığı zaman çoğalırlar.
Ve yukarıda sözünü ettiğim çevreler en çok askeri darbe ortamlarını severler. Bütün bu fırıldak ve müptezel davranışın arkasında ise çok net bir arzu var: Tayip Erdoğan'dan kurtulmak!
Bu kadar basit!