Bazı marjinal grupların gösterilerinde "Bağımsız Türkiye" talep eden pankartları görüyorum ve gülüyorum. Gülüyorum, çünkü hangi ölçüye vurursanız vurun Türkiye bir önceki yıldan, bir önceki on yıldan, bir önceki yüz yıldan daha bağımsız yaşayan, daha bağımsız hareket eden, daha bağımsız kararlar alabilen bir ülke.
Bu gerçeği bizim ifade etmemiz de bir yere kadar değer taşır; asıl bizim dışımızdaki dünyanın Türkiye'nin bağımsız hareket edebilme kabiliyetine dair söylediklerine bakmak lazımdır.
Bunu anlamanın kolay bir yolu var: Benim "dış vesayet organı" diye tanımladığım The Econimist gibi batılı kanaat oluşturucuların üç yıl önce söyledikleriyle bugün söylediklerine bakacaksınız.
İMF'ye bakacaksınız mesela, beş yıl önce nasıl bir ilişki düzeyi vardı şimdi nasıl bir ilişki düzeni var. Ortadoğu ülkeleriyle ilişkilerine bakacaksınız, İsrail'le arasında yaşanan hikayeyi anlamaya çalışacaksınız. Bizim Enerji Bakanı neden geçmişte üzeri kapatılan petrol kuyularını açmaktan söz ediyor, ona bakacaksınız.
***
Bakılacak çok fazla ölçü, yapılacak çok fazla mukayese var, ancak bu ülkenin "kurt yılgını" aydın taifesi ülkelerinin dünden daha bağımsız olduğunu söylemekten adeta korkuyorlar.
Oysa nereden bakarsanız bakın güçlenen bir Türkiye hepimizi gururlandırmalı değil mi? Hayır, buna muhazafakar ve iktidara yakın gazeteler de dahil, gerçeği bilen ama ifade etmekten kaçınan bir tutum içerisinde devam ediyorlar. Peki önemli mi Türkiye'nin doğru tanımlanması, yeni boyutlarının ve derinliğinin açıkça konuşulması? Evet çok önemli, çünkü zihnimizin geçmişin tortularından arınması ancak yeni durumun tarifini doğru yapmakla ve o tarifi benimsemekle mümkün. Mesela yabancı güçler, "Türkiyesiz bize bu bölgede ekmek yok" kanaatine ulaştılarsa ve sen de bunu idrak edebilmişsen, akmayan musluğun sebebi olarak ABD'yi görmek patalojisinden kurtulursun, zihnin özgürleşir.
***
Diğer taraftan Türkiye'nin bağımsızlığını değerli kılan bir başka husus var: Türkiye kendi çıkarlarını kollayan kararlar alma ve inisiyatif kullanma bakımından bağımsızlaştığı ölçüde daha çok küreselleşiyor ve karşılıklı bağımlılıkları geliştirebiliyor. Bu da hem Türkiye'ye refah ve itibar olarak yansıyor hem de bağımsızlık duygusunu güçlendiriyor. Bugün yeryüzünün her bir mıntıkasında Türkiye bir şekilde varlığını gösteriyor ve başkalarının gözünde cesameti giderek büyüyor. Bütün yazdıklarımı kanıtlayan bir süreç yaşıyoruz hali hazirda, şayet bağımsızlığımız gelişmemiş olsaydı "Barış süreci" diye bir süreç başlayabilir miydi acaba? Dikkat edelim, bu sürecin içinde her şeyden bahsediliyor ama bir yabancı parmağından soz edilemiyor. Çünkü bütün gelişmelere Türkiye'nin kendisi karar veriyor.
Türkiye'nin bağımsızlığı düşmanlarını bile aklını başına devşirmeye zorlayan bir bağımsızlıktır ve kurucu iradenin "istiklali tamme" ülküsünün Kemale ermiş halidir.