Görünürde bir engel yok. Kadının seçme ve seçilme hakkı var. Ama Meclis'teki kadın oranı yüzde 9.1. Belediye ve belediye meclislerindeki kadın oranı daha da düşük.
Oysa bizimle aynı yıllarda kadına seçme ve seçilme hakkı tanıyan İsveç'te durum çok farklı.
1935 yılında İsveç'te milletvekili kadın oranı yüzde 5 iken, bizde yüzde 4.9. Aşağı yukarı aynı. Peki aradan geçen yıllar içinde ne olmuş dersiniz? 2010 yılında İsveç'te Meclis'teki kadın oranı yüzde 46 iken, bizde yüzde 19.1.
Dolayısıyla kadın-erkek eşitliğine baktığımızda İsveç 4. sırada, Türkiye 126. sırada yer alıyor.
Bu bilgileri Türk Üniversiteli Kadınlar Derneği ile İstanbul Barosu Kadın Komisyonu'nun düzenlediği panelde, Dernek Başkanı Nazan Moroğlu açıkladı. Panelin başlığı da buydu zaten. Neden siyasette kadınlar yok. Kapılar açık mı, kapalı mı?
Aslında görünürde bir engel yok. Kapılar açık. Yasalar kadına seçme ve seçilme hakkını vermiş. Ancak kapılardan girmek kolay olmuyor.
Örneğin, CHP Genel Başkan Yardımcısı Gülsün Bilgehan Toker, kadın milletvekillere Meclis'te itibar edildiğini ama dikkate alınmadıklarını söyledi. Kadınların çok yalnız kaldığını belirtti. "Ben ki," dedi, "Siyasetin içinde doğmuş büyümüş birisiyim. Dedem benim elimden tutup Meclis'e, mitinglere, toplantılara götürürdü. Konuşmaları dinlerdim. Siyasetin nasıl yapıldığını bilirdim. Ama kadın olunca durum değişiyor."
Dikkate alınmamak konusu çok önemli. O yüzden sayının çok olması gerekiyor. Hem çok olmaları hem de birlik içinde olmaları gerekiyor.
Yalnızlık da önemli bir konu çünkü. İki kez elini taşın altına sokarak belediye başkan adaylığına soyunan gazeteci Pınar Türenç, bugünkü siyaset yapma koşulları ile kadınların siyasete girmesinin "aptallık" olduğunu dile getirdi.
"Başaramayacağımız çok belli. Kendimizi heba ediyoruz. O kadar yalnız kalıyoruz ki. Aslında kadınlar çok cesur. Ama siyaset arenasında çok yalnız kalıyoruz. Ben seçimlerde kadınlara elimi uzattım ama onlar bana avuçlarını açtılar, ne vereceğimi sordular. Ben siyasette hayal kırıklığına uğradım" dedi.
Bu konu önemli. O zaman siyasetin şeklinin de değişmesi gerekiyor. Çünkü, bu şekilde siyasetin kapısı sadece kadınlara değil, erkeklere de kapalı.