Bu yıl 11'incisi düzenlenen Vehbi Koç Ödülü, eğitim alanındaki katkıları nedeniyle Prof. Nermin Abadan Unat'a verildi. Nermin Abadan Unat, 91 yaşında ve halen Boğaziçi Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencilerine ders veriyor. O hocaların hocası, aynı zamanda birçok ilkleri yaşamış bir kadın. Türkiye'nin ilk kadın siyaset bilimcisi mesela. İlk siyaset yazan kadın gazetecisi ve senatörü. Siyasal Bilgiler Fakültesi'nin ilk kadın asistanı, doçenti ve profesörü. 1921 yılında Viyana'da doğan Nermin Abadan Unat'ın babası Bosna Hersekli, annesi de Avusturyalı. 10 yaşına kadar Viyana'da yaşıyor, babasının ölümü üzerine annesiyle birlikte Budapeşte'ye gidiyor. Maddi sıkıntılar nedeniyle Avrupa'da okuyamayacağını anlayınca, 14 yaşındayken Budapeşte'deki Türk Sefareti'ne başvurup, Türkiye'ye gelmek istediğini söylüyor. Hiç Türkçe bilmeden İstanbul'a geliyor ve Emniyet müdürünün himayesinde vapura bindirilip İzmir'e gönderiliyor.
NEDEN OLMAZ?
Kısa sürede Türkçe öğrenip, İzmir Kız Lisesi'nde okuyor, ardından Hukuk Fakültesi'ni bitirip, fulbright bursuyla ABD'ye gidiyor ve yüksek lisans yaparak Türkiye'ye dönüyor.
Kısacası o müthiş bir kadın. Eğitim ve kadın hakları üzerinde en çok durduğu konulardan. Kadın haklarının da bir numaralı savunucularından. Hepimiz onun yazdığı makale ve kitapları okuyarak bilgilendik.
Ödülünü alırken yaptığı konuşmada "Dünyanın hiçbir yerinde 10 yaşındaki bir çocuk kendi kendine motive olup evinde ders çalışmaz" diyerek "4+4+4" formülüne karşı çıktı. Prof. Nermin Abadan Unat, bu formülle kesintisiz eğitimin sekteye uğrayabileceğine dikkat çekerek şunları söylüyor:
- Türkiye ile Güney Kore, kalkınma hamlesine aynı yıllarda başladılar.
- Zaman içinde Güney Kore, okullaşma ve eğitim alanında Türkiye ile farklılaştı ve ekonomik olarak da bizden farklı bir noktaya geldi. Bugün Güney Kore'de liseyi bitirmeyenlerin oranı yüzde 2. Türkiye'de ise yüzde 58.
ÇOCUK İŞÇİLER OLMASIN
- Türkiye'deki 15-24 yaş arası gençlerin yüzde 38'i eğitim alıyor, yüzde 32'si çalışıyor, geri kalan yüzde 30 gencimiz ne çalışıyor ne de okula gidiyor.
- Bütün gelişmiş ülkelerde 6-16 yaş arasındaki çocukların okula gitmesi zorunlu.
- "4+4+4" formülü getirilirse kesintisiz eğitimin sekteye uğraması söz konusu.
- Çünkü dünyanın hiçbir yerinde 10 yaşındaki bir çocuk kendi kendine motive olup da evde ders çalışmaz, çalışamaz.
- Ayrıca çocukları okuldan uzaklaştırmak ağır bir yoksunluk duygusuna yol açar. Bir çocuk için okula gidememek, arkadaş edinememek, kendini sosyal bir ortamda ifade edememek çok büyük bir yoksulluktur.
- Kız çocuklarının evde kalıp ev işi yapması ve erken yaşta evlendirilmesini istemediğimiz gibi, erkek çocuklarının da meslek edindirme gerekçesiyle çocuk işçiler olmasına gönlümüz razı değil. Hiçbirimizin de olmamalı.