Sosyal medyada "30 yaşında ne öğrendim? 40 yaşında ne öğrendim?" şeklinde bir sürü yazı dolaşıyor, okuyorsunuzdur. Haliyle ben de okuyorum. Bazılarında oturup düşünüyorum bazılarında gülümsüyorum bazılarında da hüzünleniyorum. Az bir kısmında da kıskanıyorum.
Özellikle de adrenalin içeren maddeleri. Örnek, serbest paraşüt, yamaç paraşütü, köpek balıklarıyla dalmak, aslanların kafesine girmek.
Abartı demeyin yapanlar var.
Hele ki benim yakın arkadaşım Endrikonoloji uzmanı Didem Akdeniz'i tanısanız abartmadığımı anlarsınız. Kadın aslanların kafesine girdi hem de defalarca.
Aklınıza hayalinize gelmeyecek yerlere gitti. Sınır Tanımayan Doktorlar Örgütü adına adını şu an hala söyleyemediğim Afrika'nın bir bölgesine gidip kirin, pisliğin, yokluğun içinde 15 gün çalıştı. Hem de gönüllü olarak yaptı bunu. Muayenehaneye kafasını gömüp çalışan biri olarak insanın böylesine arkadaşları olunca "adrenalin"i kıskanmıyor değil... Elbette ben bu kadarını yapamam, mümkün değil benden bu çıkmaz. Ama ben de 41 yaşıma kadar 41 yıllık ömrümde bazı şeyler biriktirdim...
ACI ZAMANA YENİLİR
41 yaşıma kadar öğrendiklerim Her acı zamana yenilir. Ne yaşarsak yaşayalım zaman içinde acı hafifliyor kalansa anılar oluyor, öğrendim..
"Boşverrrr" demeyi öğrendim...
Her insanın içinde mücadeleci bir yönü olduğunu ve insanın aslında çok güçlü bir varlık olduğunu öğrendim.
İnsanların toplum baskısı yüzünden "iki yüzlü" davranmak zorunda kaldıklarını öğrendim.
Ahlak ve ahlaksızlık kavramları o kadar baskın ki insan aynaya baktığında gördüğü kişiye bile yalan söyler hale gelmiş.
Aileler, çocuk yetiştirirken superegoya öyle çok yatırım yapar haldeler ki çocuğun "ego" gelişimi sekteye uğruyor ve denge şaşıyor..bir süre sonra etrafta "bu doğru, bu yanlış" diye söylenen ahlak bekçiliğine soyunan iki yüzlü, mutsuz yetişkinler ortaya çıkıyor.
ALDATMA SONUÇ
Bir ilişkide aldatmanın bir neden değil bir sonuç olduğunu öğrendim. Aldatmanın bir ahlaksızlık olmadığını, bir çaresizlik hali olduğunu öğrendim. Kadınların da en az erkekler kadar bu toplumda aldattığını öğrendim.
Tek fark kadınlar bunu dillendirmiyor erkeklerin çoğu ise "erkek" olmakla ilgili etrafta övündükleri için yakayı ele veriyorlar bunu gördüm.
Dinin her türlü ahlaksızlığa alet edildiğini gördüm. Dini en fazla istismar edenin de en çok inanlar olduğunu anladım. Aslında inancın kantarının içimizdeki "vicdan" olduğunu, kantarın ayarı kaçtığında zarar verdiğini öğrendim. Vicdan da ya vardır ya yoktur maalesef sonradan oluşmuyor bunu da öğrendim.
İnsanları en kolay olanın onları yargılamak olduğunu öğrendim.
Oysa ki karşımızdaki insanın geçtiği yollardan geçmeden onu anlamak mümkün değil öğrendim.
KUYUNUN BAŞINDA
Empatinin sempati olmadığını öğrendim. Kuyuya düşen bir insanın arkasından atlayıp onu kurtarmanın son derece akılsızca bir yol olduğunu öğrendim. Artık kuyunun başında kalıp yardım istemeyi öğrendim.
Kimsenin kurtarıcısı olamayacağımı aslında her insanın içinde kendisini kurtaracak potansiyalin olduğunu öğrendim. İnsanın içindeki "mücadele eden" tarafa inanmayı öğrendim.
Karşımızdaki insanı "şartsız" kabullenmenin bir "erdem" olmadığını öğrendim..
Kendimle ilgili sıralamamı insan, kadın, anne olarak yapmayı öğrendim.
Çocuk yetiştirmenin bir sanat olduğunu öğrendim.
Bir insanın karşısındaki insana gösterdiği saygı kendisine gösterdiği kadardır öğrendim.
İstediğin kadar anlat karşındakinin anladığı kadarsın öğrendim.
ANI YAŞAMAK
5000 TL'lik koltukla 200 TL'lik koltuk arasında hiçbir anlam farkı olmadığını, önemli olanın içsel huzur olduğunu öğrendim.
Kahvemi içerken sadece kahve içmeyi öğrendim. Yaşadığım her anın keyfini çıkarmayı öğrendim.
İstemediğim şeylere sadece karşı taraf üzülecek diye evet dememeyi "hayır" demeyi öğrendim.
Karşı tarafın duygularından sorumlu olmadığımı öğrendim.
Her insan için sevginin tanımının farklı olduğunu öğrendim.
Sevginin pek çok "hali" var öğrendim..
Her insanın bir defosu var öğrendim.
Kimse kusursuz değil ve ben de değilim öğrendim.
Aşk nedir öğrendim. Ama sevgiyi daha çok sevdim, bir insanı "her haliyle kabullenmeyi" öğrendim.
İnsan olmanın bir sanat olduğunu öğrendim.
Bir psikologdan da başka bir şey beklememeyi öğrenin.
Ne yapacaktım köpek balıklarıyla kafese girip, bungee jumping mi yapacaktım? Hayırrr adrenalin tutkusunun bana göre olmadığını 40'lı yaşlardan çok önce öğrendim.