Sinemalar çocukluğumuzun eğlence merkeziydi, sinemaya gitmek için hafta başından itibaren arkadaşlarla babalarımızı bunaltır, harçlık koparmak için çaba gösterirdik...
Doğup büyüdüğüm Karşıyaka'da şimdi tarih olan Elif, Efes, Melek ve Ses sinemaları vardı bunlar kışlıktı, bir de yazlıklar;
Hayal, Beyazıt, Simeranya, Zafer gibi...
Yeşilçam'ın zengin kız, fakir oğlan filmleriyle ilk orada tanıştık, keza Hollywood'un aşk ve gerilim kokan yapımlarıyla da...
Fransızların komedi yıldızı Luis De Funes'i ilk beyazperdede keşfettim örneğin... Hala filmleri ve mimikleri aklımdadır. Konuşan araba 'Herbie'yi de...
Çocukluğumun hayal dünyasında, beyazcam değil beyazperde vardı... İzmir'de de arkadaşlarla buluşup film izlediğimiz yegane sinema, Basmane'deki Yıldız'dı.
Yıldız'ın filmlerinden çok devasa yapısı ilgimizi çekerdi. Hafta başında sözleşir, cumartesi günü trene atlar, 14.30 seansında film izlemeye giderdik...
Geniş salonu, yarı açılır tavanı, müthiş ses sistemiyle Yıldız'ın gönlümüzde ayrı bir yeri vardı.
YERİNDE KALSAYDI?
Şimdi bu yazdığım sinemaların hiçbiri yok, ya apartman oldu ya da işhanı... Kaymakamlık, tapu ve nüfus müdürlüğü de...
Yerinde kalsalardı, bugün belki de İzmir'in en önemli eksikliklerini giderebilir, kültür ya da konser salonu olarak hizmet verirdi.
Yeni salonlar için yer arama gafletine düşmezdik...
Eski sinemalardan İzmir'de benim bildiğim sadece Yıldız var yaşayan... Ama ne yaşama, o artık halı saha...
Çok üzücü bir durum ama gerçek bu... Bugün devasa bir konser salonu olabilecek binayı, halı sahaya terk etmişiz...
Yaşar Üniversitesi İletişim Fakültesi Radyo Televizyon ve Sinema Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Dilek Kaya, doktora öğrencisi Ezgi Albayrakoğlu'nun araştırma projesi İzmir'in "unutulan sinemalarına" ışık tutuyor. Doç. Dr.
Kaya, "Kayıp bir tarihe ışık tutmak, gelecek nesillere yazılı ve görüntülü bilimsel kaynaklar bırakmak istedik.
35 yılı kapsayan detaylı bir gazete taramasının yanı sıra sinemanın sahiplerinden gişe memurlarına, makinistlerinden yer göstericilerine eski Yıldız Sineması çalışanlarıyla ve çok sayıda eski sinema seyircisiyle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirdik" diyor...
AH O SİNEMALAR
Haberi bugün ana gazetemizin 2. sayfasında detaylı olarak okuyabilirsiniz.
Ancak benim burada vurgulamak istediğim 1948 yılından 1988'e kadar 60'ın üzerinde kapalı sinema salonu olan İzmir'de, bugün halı saha olan Yıldız dışında hiçbir sinema binasının olmayışı...
Hayallerimizi geliştirip umutlarımızı tazeleyen, içeri girdiğinizde sinema kokan o yapıları yakıp yıkmışız...
Diğer birçok değerimize yaptığımız gibi... "Nasıl ilgi görür, ne yapmalıyız" diye düşünmek varken, işin kolayına kaçıp toptan yok etmişiz... Birkaç daire birkaç dükkan fiyatına üstelik...
Şimdi bakın İzmir'e estetikten, kültürden yoksun taş yığını var.
Elin oğlu eski sinemaları gösteri ve konser salonlarına dönüştürürken, biz kalplerine balyozu indirmişiz...
Aferin bize (!)..