Dinleyenler bilir; ünlü Japon besteci Kitaro, Uzakdoğu müziğinin dinlendirici yönünü ilk keşfeden ve insanlığa kabul ettiren bir müzik adamıdır.
Uzakdoğu'nun bakir, keşfedilmemiş ve saf doğasını notalara aktarırken "sonsuzluğu" işler aslında, yani o derin yalnızlığı ve huzuru...
Bu açıdan bakınca, bir dönem TRT'de, her bölümü ilgiyle izlenen belgesel olan "İpek Yolu"nun müziği olan "Silk Road" unutulmazlar arasındadır...
20. yüzyılın son çeyreğinde dünya müziğine adını yazdıran Kitaro, sadece şöhret yapmakla kalmamış, insanlığa da her umutsuzlukta bir "çıkış yolu" sağlamıştır.
Bu nedenle en gergin olduğum anlarda ya da umutsuzluğa düştüğüm dönemde, Kitaro'nun eserlerini dinlerim, "Silk Road"dan başlamak üzere...
Dinlendirir beni, umut taşır, yaşama sevinci katar...
Çocukluk ve gençlik yıllarım zordu, 70'li yılları yaşayan çoğumuz gibi...
Geçim sıkıntısının aile yaşamlarına getirdiği "mutsuzluk" bir yana politik gerilimler, devrimci-milliyetçi çekişmesi, her gün onlarca gencin can vermesi, sokağa çıkmanın bir bedel ödemek olduğunu hatırlatıyordu yüreklere...
Hele faili meçhul cinayetler...
Sol görüşlü, sağ görüşlü demeden, parmak hesabı yapar gibi, birçok ünlü isim, hukukçu, yazar, gazeteci, bilim adamı öldürüldü, dahası kim vurduya gitti.
Çoğunun katilini hala bulamadılar. Bulunanlar ise hala kuşkulu...
Yani, o dönemin en çok dile getirilen, "Türkiye bir üçüncü dünya ülkesidir, adam olmaz" sözü, beynime işlenmişti adeta...
50 yaşımı geçtim, hala o ezikliği yaşıyorum. Çünkü terörün kanlı eliyle günahsız insanların katledilmesi, o sözü her defasında hatırlatır bana...
Taa ki, önceki geceye kadar...
Önceki gün, gecenin geç saatinde televizyonda spor programı izlerken, "Son Dakika" geçti kanal...
Altında da şu haber:
"Reina katliamcısı yakalandı." Ardından internetten geçilen son dakikalar...
Önce kısa bir şaşkınlık, sonra derin bir ferahlık kapladı yüreğimi...
"Umarım haber doğrudur" diyerek, araştırmalara başladım. Bu süreçte bir haber kanalı, "kesin yakalandı" diye gelişmeleri doğruladı.
Ardından yakalanma görüntüleri yayınlandı ve o caninin yüzü yansıdı ekrana...
Yılbaşı gecesinden bu yana baskı altında kalan ruhum, Kitaro'nun eserlerini dinlerken hissettiğim dinginliği verdi bana...
Evet başarmıştık. Türk Polisi başarmıştı. Birçok kişinin, hatta köşe yazarlarının bile "O kaçmıştır, aramayın" dediği, dünya basınının "başaramızsınız" diye kafa bulduğu bir anda, kıskıvrak yakalamıştı o insan müsvettesini...
Bu ne demektir biliyor musunuz?
Üçüncü dünya ülkesi olmadığımızın kanıtı, gençliğimde yaşadığım umutsuz yılların umuda dönüşü ve polisin, 39 kişiyi gözünü kırpmadan öldüren bir caniyi canlı ve kıskıvrak yakalamasıyla ülkeme verdiği büyük moraldir...
Artık umudum var, kan peşinde koşanlar, insanına kahpe tuzak kuranlar asla sır kalmayacak, amacına ulaşamayacak.