Kim ne kadar iyi transferler yapmış olsa, ilk başlarda kim ne denli transfer fakiri gözükmüşse de, kimin kimi yeneceğine dair yorum yapmak için, 'müneccim!' olmak gerekir futbolda... Çünkü; her iki pozisyonlarda, az dolanmadık o yeşil alanlarda....
Çünkü; iyi transferler gerçekleştirmiş takımın teknik adam, ilk dokuz hafta geçildikten sonra takımını forma sokmayı düşünür ve bu zor süreçte oynayacağı maçları, az kayıplarla geçmeyi hedefler... Diğer bir model teknik adam ise, erken forma soktuğu takımını, futbolcuların birikmiş enerjisiyle uçurur ki kulüp başkanı başta olmak üzere tüm yönetici ve taraftar tayfası, koltukları havada, ağızının sularını silmek için peçete yetiştirmekten yorulur (!) Her iki ekibin teknik adamlarını ikinci sınıfa koymadığım biline... Bu bağlamda, Konya'nın yeşil çimlerine dönersem... Temkinli başlayan Konyaspor kanadının Basij ile gelen golü ve az zaman sonra Olcay'ın skora denge getirmesine kadar olan duruma baktığımda, her iki tarafı da, 'Ayşe Abla'nın sakız çiğneyip de, balonu patlatamasına!' benzettim, ilk yarı boyunca... Çünkü; orta alan hareketliliğin çok fazla, savunmalarda yapılan ciddi derinliklerin ve hücumlardaki genişliklerin bu kadar iyi olan karşılaşmada sormalıyım, neden gol pozisyon zenginliği o denli 'fakirdi!' arkadaş? Deli paralar ödenen sözümona bu profosyoneller, kavgaya gelince, neden benim kadar Eşrefpaşalı olurlar, anlamak mümkün değil(!) Cenk'in takımını öne geçirmesi ve hemen ardından Basij'in durumu eşitlemesini izlerken, teknik adamların kendilerine yakışır karşılıklı riskler almaları ve futbolu güzelleştirmek adına hamleler yapmaları keyfime, nasıl keyif kattı, anlatamam... Kurduğum ilk cümleler bağlamında, Konya'yı yaşadığımız lig olarak çok çok 'dirençli' gördüğümün altını çizerken, böyle görüntü veren bir Beşiktaş'ın, Şampiyon Kulüpler Turnuvası'nda, ne başarılar yakalayacağı konusunda, hala şüpheliyim arkadaş! Çünkü Beşiktaş'ta forvet, öksüüüüz!
Savunma mı dediniz? Traş mı, traş(!)