Mahalle maçı başlıyor!' demiştim, Arda'nın başrolüne soyunduğu, Milli Takım meselesine... Öyle ki; spor yorumcusu- yazarı, ekonomisti, siyasetçisi ve hatta magazincisi, 'gazeteciliğe' yapılan bir saldırı olarak, üşüştük konun üzerine! Arda'nın tek suçlu olarak gösterilmesi ve konunun gerçek muhatabından çıt çıkmaması, epey enteresan geldi bana... Yıllar öncelerime döndüm, futbol topunun peşinden koştuğum günlere...
Ankara... Sezon öncesi, sağlık kontrollerimiz için Hacettepe'deyiz.. Aramızda gazeteci ağabeylerimizle birlikte bi o hekim, bi o hekim elimizdeki kağıtları imzalatmaktayız. Asker bir arkadaşımızın vizit kağıdını ele geçiren foto muhabiri bir ağabeyimiz, muayene edilirken kendi fotoğrafını çektiriyor. Ertesi gün gazetesinde konu, dokuz sütuna manşet; 'Hacettepe'de muayene skandalı(!)' Elbet başhekim, saniyesinde kızakta(!) Başka bir zaman... Şampiyonluk yolunda ilerliyoruz ve huzur iyi mi, iyi... Lakin; antrenmanı bitirip Çankaya'ya geldiğimde, bir gazetenin spor müdürü arkadaşım, antrenmandaki yaşananları, yüzüme sayıyor tek tek... Gerçek, yıllar sonra çıkıyor ortaya.. Meğer bu arkadaşım, takım içinden ayar ettiği oynamayan üç oyuncuya, telefon jetonu veriyor ve bu gammazlar, stadın önünden anında olayları iletiyor, gazeteci arkadaşıma, iyi mi? Yıldızı barışmadığı teknik adama köstek olsun diye, haber üstüne haberi yapıştırıyor, gazetesinin sayfalarına!
Bu, daha bi traji-komik... Çok büyük paralara malolduğum Ankara maceramda, henüz ilk hazırlık maçı sonrası bir spor yazarı büyüğümün attığı başlık aynen şöyle; 'Elli milyonluk eşek(!)' Meğersem, kulüp başkanıyla kavgalı olduğu ve ona kızdığı için böyle yazdığını itiraf etti üç ay sonra(!) Dedim ya, oynanan tiyatronun başrol oyuncuları Yıldırım Demirören, Adanalı sportif direktör ve 'ukalalık!' desibelini aşan Bayrampaşalı Arda, medyayı durmaksızın işgal ederken, olayın yardımcı başrol oyuncusu Bilal Meşe'den, neden ses çıkmadı, hala çıkmaz?
Olayın başlangıcındaki anafikir, onun namusuna edilen küfürler değil midir?
Başta ben.. Yorumcusu, yazarı... Ekonomisti, siyasetçisi... Magazincisi, falcısı ve yemek tarifi yapanı... Çarşıdaki simitçisi, kahvecisi, gazozcusu, Bilal Meşe arkadaşımızın 'namus taşaronluğuna!' soyunurken, kendisi iki satırın dışında neden kalem oynatmaz, çıkıp konuşmaz?
Yukarıda verdiğim örnekleri kendine şiar edinmiş tiplerden ki, dili kısa(!) Yazık! Onca gazeteci dostları, 'taşeron' olarak çırpınıp dururken Vatandaş Bilal, geceleri nasıl uyuyor acaba?