Denizlispor TFF Birinci Ligi ilk yarısının en başarılı ekiplerinden biriydi ve bana göre son 5 maçta oynadığı futbolla Play-Off adayları arasına girmeyi haketmişti.
Eskişehirspor gibi bir devi, şampiyon adayını deplasmanda 3 golle devirmek her babayiğidin harcı değildi.
Ama kupa maçları için verilen tatil Horozlar'ı olumlu etkilememiş, havadan uzaklaştırmış. Malatyaspor'la deplasman maçını Malatya yerine İstanbul'da oynamak da avantajdı.
Ama o her zaman başlama düdüğüyle rakibe kendini hissettiren, kabul ettiren takım gitmiş, Vodafone Arena'da ilk 45 dakikada Denizlispor'u sadece Ziya ile değerlendiremediği bir atak vardı, o kadar. Malatyaspor da seyircisinin desteğine rağmen zirve mücadelesi yapacak ekip görüntüsü veremedi.
Ve 42. dakikada genç kaleci Asil'in yediği şanssız gol Denizlispor'un şanssızlığı olarak kayda geçerken, Malatyaspor'u soyunma odasına moralli gönderdi.
Djaliba'nın şutu sert olabilirdi ama Asil'in de kapadığı köşeden gole izin vermemesi gerekirdi. Denizlispor ikinci yarıda pısırık halinden kurtuldu, beklenen futbol seviyesine yükseldi. Alperen'in golü umut saçtı ama gerisi gelmedi. Anıl'ın penaltıyı kötü vuruşla değerlendiremesi de tuzu biberi oldu. Ali Tandoğan yerinde değişiklikler yaptı ama yenilgiyi önleyemedi. Sankoh ve Kappel beklenen futbollarını oynayamadılar, orta saha o nedenle Malatyaspor'un etkinliğine geçti.
Hakem Özgür Yankaya, Denizlispor'un açık penaltısını vermeyerek karşılaşmanın kaderini etkiledi.
2017'nin açılış maçını oynadık ilginç sonuçlar olacaktır mutlaka. Denizlispor'u bu yenilgiyi çabucak unutup ders çıkartarak başarı tablosuna yenilerini ekleyeceğine inanıyorum.