Jahovic'ten mi başlasam, Umut Nayir'den mi, yoksa ele avuca sığmaz bizim oğlan Halil'den mi? Ama Tayfun'u da yazmasak haksızlık olmaz mı, veya rakibin bazukalarını elleri arasında yumuşatıp havada fotoğraf çektiren kaleci Günay'dan mı bilemiyorum... Hepsi süperdi... Hele hele Jahovic... Efsane takımın buldozeri Fevzi Zemzem'in Makedon versiyonu sanki... Atıyor, attırıyor, kapıyor, kaptı mı rakibi dağıtıyor, dağıttıkça tribünler hop oturup hop kalkıyor, rakip defanslar saç baş yoluyor...
Hep derim ya, atanın tutanın iyi olacak diye...
Dün atan da iyiydi, tutan da... Jahovic gol atma işini çok iyi beceriyor, Umut Nayir ile birlikte... Bu arada Okan Buruk'un da hakkını teslim edelim Jahovic ile Umut'u çift santfor oynattığı için... Yıllarca hep eleştirdim Göztepe'de teknik adamları en azından evdeki maçlarda tek forvet oynatmalı diye... Umut bence bu ligin en iyi santforlarından...
"Jahovic'in gölgesinde kalıyor" diyenlere katılmıyorum, bence öylesine bir gelişim sergiliyor ki Jahovic onun gölgelisinde kalırsa şaşırmayın... Ve bir parantez de Halil'e... Civa gibi maşallah, ele avuca sığmıyor...
Bir bakıyorsunuz sağda, bir bakıyorsunuz solda rakibi maymuna çeviriyor...
Dün de öyle oldu... Özellikle Jahovic'in attığı goldeki inanılmaz deparı, Tayfun'a çıkardığı müthiş top maçın unutulmaz estanteleri arasındaydı... Bunlar madalyonun bir tarafı tabiii ama bir de diğer tarafı varki aman Allahım...
Daha önce de dedim ya Göztepe önden çekişli arabalar gibi yokuşa iyi tırmanıyor ama iş inişe geldiğinde fren tutmuyor, balatalar duman alıyor... Gosso olsa bir türlü, olmasa bir türlü ama şu bir gerçek ki takımda iyi bir süpürücü yok... Sol bek aksıyor, Leo iyi niyetli ama bangır bangır bağırıyor "yerim stoper" diye... Ama ne yapsın sol bek yokki takımda. Emre Can ile Gençer savunmanın göbeğinde iyi mücadele etti ama kaçırdıkları pozisyonlar var ki affedilir gibi değil... Neyse bunlar da madalyonun görülmesi gereken tarafı diyelim geçelim, galibiyetin tadını çıkaralım...