Nisan ve Mayıs aylarını Türk Futbolundaki beklentiler açısından hiç sevmem. Çünkü takımlar tüm sezon boyunca ektiklerini bu iki ayda alacakları sonuçlarla biçerler, diğer tabiriyle futbolumuzun hasat zamanıdır. Kimisi şampiyonluğa yürüdüğü için bayram yapar, kimisi play-off oynayabilmek için fırsat kollar, kimisi düşmemek için çırpınır.
En zoru iddiası zayıflayan ve orta sıralarda sadece prestij mücadelesi veren takımlar içindir. Altınordu'nun durumu ilginçti, kazanırsa play-off için ümitlenecek, dünkü rakibi Kayseri Erciyesspor, yenilirse büyük olasılıkla küme düşecekti. Bu maçın sonucunu bekleyen ve Altınordu'nun kazanması için duacı takımlar vardı. KSK, Denizlispor, 1461 Trabzon ve Şanlıurfaspor.
Avrupa'da her maçta takımlar ligdeki durumları ne olursa olsun korakor mücadele ederler. Bizde de öyle olmalı. Bu nedenle A.Ordu'nun dünkü maçı her zamanki gibi ciddi tutması, gençleriyle sonuna dek mücadele etmesi alkışlanmalıdır. Her takım Altınordu gibi davranmalı, hiçbir söylenti ve dedikodulara meydan vermemelidir. Sızlananlara da, "Daha önceki maçlarda ne yaptın da benden medet bekliyorsun..."
Daha 22.saniyede Kayseri Erciyes'in 1-0 öne geçmnesi Altınordu'yu hiç bozmadı. 3.dakikada Arif Morkaya beraberliği sağlarken, ligde dalya demenin ve 100. gole imza atmanın onurunu yaşadı. Daha sonra Cengiz Ünder defansın arkasına sarkarak kaleciye de çalımı bastı ve topu ağlara bıraktı. Göksu Türkdoğan'ın topa 25 metreden harika vurarak ampul gibi ağlara asması TV'lere jenerik olacak güzellikteydi.
İkinci yarıda A.Ordu 3-1 önde olmanın rahatlığıyla oyunu rölantiye aldı ama Adiloviç 64.dakikada Kayseri Erciyes'i ümetlendirdi. Ama kaptanın seyir defterinde A.Ordu galibiyeti yazıyordu. Göksü Türkdoğan, kaleciyi de çalımlayarak 4. golü attı, maçı bitirdi.