Hayır, asla aşkı küçümsemedim.
Okuyucum, sosyal medyada ilişki durumu güncellemesini "ilişkisi var" yaparak aşkla dalga geçtiğimi düşünmüş.
Bu konudan yazı malzemesi çıkardığım için. Şunu söylemek istedim, hayattaki en büyük ve tebrik edilesi başarı ilişki değildir.
Ama orada büyük yanıldım... Okuyucum haklı; her şey aşktan aslında. Her şey aşk, aslında... Şems-i Tebrizi ne demiş; "Ya tam açacaksın yüreğini, ya da hiç yeltenmeyeceksin!
Grisi yoktur aşkın. Ya siyahı ya beyazı seçeceksin"... Bunu bilen, buna inanan biri olarak aşkı küçümseyebilir miyim?
Dalga geçtiğim mevzu, insanların ilişki durumuna gösterdiği teveccühtü, iltifattı.
EN GÜZEL HEDİYE
Aşkı beceremeyen, altından kalkamayan ne çok insan var. Ağır bir yük aslında, bana göre dünyanın en büyük hediyesi, Allah'ın lütfu. Bu sebeple, baş edemiyoruz, sıradan insana fazla gelen ulvi bir durum çünkü.
Birini görüp, boyunu posunu (doğrusu 'bos' olmalı, vücudun şekli demek), arabasını, kredi kartını, sarı saçlarını, ince belini beğenmek; "aşık oldum" demeye yetiyor.
Bugün anlamını silikleştirdiğimiz aşk, o ilk görüşte beğeniden çok farklı bir duygu.
Yaşayan vardır, aşkı sürdüren var mıdır; bilemem. Ya kalbini sonuna kadar açacaksın, ya yeltenmeyeceksin diyor ve formülü veriyor Şems; arada derede kalan aşk olmaz. Ucundan azıcık olmaz, grisi olmaz.
Aşık oldum sanırım, aşık olmak istiyorum, seviyorum ama beğenmiyorum, seviyorum ama ayrılamıyorum, aşığım ama başkalarına gözüm kayıyor, aşık olduğum adamın burnundan getireceğim, aşık olduğum kadını süründüreceğim; duydum ben bunları.
Kendini bilmeyen insanoğlu, aşkı ne bilsin!
KENDİNİ BİLECEKSİN
Aşkı bilmek için kendini bilmek gerek, ne kadar uçabileceğini, aşkta ne aradığını, en önemlisi ne olduğunu bilmen gerek.
Belki de en önemlisi cesur olmak gerek.
Aşka sahip olmaktan çok, sahip çıkacak cesaretinin olması gerek. Korkakların işi olamaz aşk, yanacağını, kül olacağını bilerek ateşe konmak demek. Bunu göze alanın yandığı görülmemiştir, aşka uçanın kanadı yanmaz; bugün Şems olasım var. Nazım olasım var, aşka uçasım var...
Okuyucu haklıydı, aşk şaka malzemesi olamaz. Bir gün gerçekten aşka uçarsam, aşk bana uçarsa, ben yanmayı çoktan göze aldım emin olun. Birçok eksik tarafım, hatam, yanlışım var ama şunu söylemem lazım. Ben çok cesurum; düşmeler, dalgalanmalar, kazık yemeler, cesareti kırık güçsüz adamlar, duvara toslamalar vazgeçiremez beni.
AŞKTAN NE Mİ ANLIYORUM?
Ne varsa aşkta var, birbirini seven ve birbirinin gözlerinin içine bakmaktan keyif alarak sohbet eden bir çiftten daha güzel bir görüntü olabilir mi! Onun için çabalamaktan, aşka dokunmaktan güzel ne olabilir.
"Sen aşktan ne anlarsın" diye yazmış bir okuyucum, kızmış bana. Belki aşktan anladığımı henüz yaşayamadım diyedir kimi zaman dalga geçmelerim, tek başıma uçmaktan yorulduğum içindir belki sitemlerim.
Ne biliyorsunuz, aşktan kaçtığımı, aşkı anlamadığımı ne biliyorsunuz? Bilmesem, bunca uçma çabam niye; aşkın gerçek anlamını bilmesem kalırdım aşk olduğunu sandığım sahte yüzlerde. Kalmadım, çünkü biliyorum, aşk yanmaya değecek. Kül olmaya da...