Ne çok isterdim Deniz bütün ödevlerini Cuma akşamından bitirsin; her zaman ama her zaman, 'hatta bu yazıyı yazarken bile' kafamın bir köşesinde "Ödevler de yapılmadı daha" diyen bir uyarı lambası yanıp sönmesin... Yalnız değilim biliyorum.
Arkadaşım bir video linki yollamış geçenlerde: 'Ödev yapmak istemeyen çocuğa nasıl yaklaşılmalı?' Baktım, linki açmaya takatim yok....
Öyle bir yılgınlık, pes etmişlik, tükenmişlik...
Cevap yazdım: Mümkünse yaklaşılmamalı. Zorunlu ise maşa veya eldivenle tutulmalı!
Vallahi de billahi de hissiyatım bu. Ya bu çocuk acilen ders çalışmayı sevecek, ya da ben bir yerlerde yorgunluktan yığılıp kalacağım... Çare arayışlarım sırasında güzel bir yazıya denk geldim.
Bünyamin Kapıcıoğlu, www.mentalup. net adlı sitede geniş geniş yazmış. Kısaltarak paylaşabiliyorum:
1- Aşırı zaman alıcı veya zor ödev verilmemeli: Öğretmen, çocukların okul dışındaki zamanını neredeyse komple işgal edecek düzeyde ağır ödev vermemeli. Bu tür ödevler karşısında çocuk aşırı yorulur ve yılgınlık hisseder.
2- Mükemmeliyetçi olup, çocuğu yıldırmayın: Çocuğunuzun yaptığı ödev gözünüze hoş görünmüyor olabilir ama neticede yapılmış ve bitmiştir. "Hayır bu olmamış, yeniden yap" dediğiniz anda çocuk, emeklerinin boşa gittiğini düşünür. Bu durum sık tekrar ederse "ne de olsa yaptığım beğenilmeyecek" diye başarısızlığı peşin kabullenebilir.
3- Okuldan gelir gelmez ödev yapmaya zorlanmamalı: Okuldan gelen çocuk, mesaisini tamamlamış yetişkin gibi dinlenme ihtiyacı duyar. Ona dinlenmesi ve oyun iiçin zaman tanımanız gerekir. Unutmayın, oyunlar çocukların zeka gelişimi için en etkili araçlardır.
4- Ödev yapma saati belirleyin:
Çocuğunuzun günlük aktivitelerini planlaması ve bu plana uyması yararlı olacaktır. Ona planlı yaşamayı öğretin, ancak bu planı siz yapmayın. Örneğin, ödevlerini günün hangi saatlerinde yapmak istediğini sorun. Anlaşma sağlamanız durumunda sürekli ödevlerini hatırlatmak zorunda kalmazsınız.
5- Ödevler kontrol edilmelidir:
Ödevini bitirdiğinde onu tebrik edeceğinizi, ödevini yapmadığında ise açıklama yapmak zorunda olacağını bilmeli. Aksi durumda "ödevimi yapsam da yapmasam da bir şey olmuyor" düşüncesiyle sorumluluk duygusunu kaybedebilir.
6- Başarıları takdir edilmelidir:
"Çocuğum ders çalışmıyor" diyen ebeveynlerin birçoğu sürekli şikayetçi olurken, takdir etmenin önemini atlıyor.
Her zaman olumsuzlukları dile getirmek yerine çocuğunun ödevlerini övgü dolu sözlerle takdir ettiklerinde sonuçların değişebildiğini gözlemliyorlar. Güzel bir ödev yaprağını alıp sınıfın panosuna asmak, öğrenciyi mutlu eder ve motivasyonunu artırır. Çocuğunuzun yaptığı özenli bir çalışmayı duvara asmanız da onu motive edecektir.
7- Ders araç gereçleri hazır olmalıdır: Ödev başına oturan çocuk, bölünmek zorunda kaldıkça motivasyonunu kaybedecektir. Bu yüzden, ders esnasında ona lazım olabilecek tüm eşyaları yanında olmalıdır.
8- Yardımcı olun ama her zaman değil: Bazen çocuklar, ebeveynlerden yardım almayı alışkanlık haline getirir ve gayret etmeye son verirler. Bu durum tekrar ettikçe çocuk tembelleşerek sorumluluk duygusundan uzaklaşır.
9- Sevginin gücünü kullanın:
Çocuklar, gördükleri sevgiye karşılıksız kalmazlar. Yapılan araştırmalarda, öğrencilerin, sevdiği derslere ve sevdiği öğretmenlerden gelen taleplere karşı daha duyarlı olduğu gözlemlenmiştir. Aynı şekilde anne-babalar da çocuklarını ilgi ve sevgi konusunda tatmin etmelidirler.
10- Öğrencinin yaşına uygun, ideal ödev süresini aşmayın:
Uzmanlara göre, çocukların ev ödevi için ayırmaları gereken süre şöyle:
1.- 2. Sınıflar 20 dakika 3.- 4. Sınıflar 30-40 dakika 5.- 6.Sınıflar 45-60 dakika 7.- 9. Sınıflar 60-90 dakika 10.- 11+ Sınıflar 90-120 dakika
NOT: Günlük ders tekrarı süreleri tabloya dahil değil. Tablodaki süreler, zorunlu ödevlere ayrılması gereken ortalama (ideal) süreyi ifade ediyor.