Yüzyıl kadar eski bir gelenek. Milyonlarca yıla damgasını vurmuş.
Adı bile bizi gülümsetmeye yeter.
Yüreğimize tadıyla, kokusuyla, çeşidiyle taht kurmuş bir aşk. Vazgeçemediğimiz bir alışkanlık. Hayatımızın her anında kendini hissettiren bir güzellik. Reddedemeyeceğimiz kadar cazip bir kendini sunuş. Hem de hiç çaba sarf etmeden. Sözü daha fazla uzatmak istemiyorum. Tahmin ettiğiniz gibi 'Kırk yılın hatırlı dostu" KAHVE.. En çok sevdiğimiz yanı. Bir fincanın içine koca bir yaşam sığıverir. O küçük molalarda neler konuşulmaz ki... Klasik bir sözdür.
Birbirimize çok söyleriz. "Bir kahve içelim çok özlendin.. Konuşacağımız ne çok şey birikti" Çoğumuz severiz kahveyi. Güne daha uyanmadan kahve ile başlayanlar, gittiği her mekanda kahve arayan, her yemeğin üzerine kahve içmeden yapamayanlar.
Kısacası çoğumuz için ayrı bir anlam ifade eder..
DOST İSTERİZ KAHVE BAHANE
İşte bu gizemli içeceğin altı yüz yıldır çok sevilmesinin ve gönüllere huzur veren muhabbetlerin baş tacı olmasıdır belki de onu vazgeçilmez yapan! Bakın büyüklerimiz kahvenin bu yönünü ne güzel ifade etmişler; "Gönül ne kahve ister ne kahvehane, Gönül bir dost ister kahve bahane".
Geçmiş yılların kahvehanelerinin, ailenin erkeklerinin buluşma noktası olması, o dönemin kadınlarının kurtarıcısı gibiymiş.
Erkekleri bu mekanda tüm streslerini atar sosyalleşir ve evlerine tabiri caizse "KUZU " gibi dönerlermiş. Erkek erkeğe eğlenilen bir yer olduğu için de, kadınların yürekleri rahatmış. Belki, biraz ütopik olacak ama boşanmaların daha az olmasının nedeni , demek bu mekanlarmış.
Bu güzel içeceği hangi duygularla içmeniz de önemlidir. Acılı günlerinizin en güzel tesellisidir. Duygusal anların muhteşem bir tanığıdır. Öfkeli günlerinizin teskin edicisi, mutlu günlerinizin kahkaha tufanıdır. Dost meclislerinin sevgi bağıdır. Her türlü anlarınıza eşlik ederken sizin gizli arkadaşınızdır. En çok onunla konuşmuşsunuzdur. Kimsenin bilmediği sırlarınıza muvaffaktır. Kimler hayatınızda gelip geçti ve hayatınıza sabırla eşlik eden en sadık dostunuz kimdi diye düşünün. Aklınıza ilk gelen bir fincan kahve olacaktır. "Her kahve aynı tadı taşımaz." Nerede içiyorsan, kiminle içiyorsan ona göre değişir.
BEN BİR KÜÇÜK CEZVEYİM
Dünyanın her yerinde kahve kültürü farklı şekilde yaşanıyor. Bir arkadaşım seyahat ettiği yerlerin mekanlarını anlatırken bana bir dolu liste uzatmıştı. Paris, Londra, Roma ve diğer şehirler. Her şey bir yana ille de kahve diyordu. Bizler neredeyse eski nesil olma yolunda hızla ilerlerken, bizden de eski olan büyüklerimizin sözleri hep kulaklarımızda; "Bir fincan kahve olsam...", "Ben bir küçük cezveyim...", "Kahve Yemen'den gelir...", "Kadifeden kesesi, kahveden gelir sesi..." gibi çok sayıda şarkıya, türküye konu olmuş, bu geleneksel içecekten vazgeçmemiz mümkün değil. Hele rahmetli kayınpederimin rahmetli kayınvalideme " Hanım şöyle okkalı bol köpüklü bir kahve yap da içelim " sözünü ne çok duyardım.
Geçtiğimiz hafta çok sevdiğim bir arkadaşımla buluşup dertleşmek için, Nişantaşı'nın henüz yavaş yavaş korona curcunasından sonra, hayata dönmeye hazırlanan kafelerinin birinde sohbete dalmıştık. "Evde kal Türkiye" durumlarından sonra karşılıklı konuşmayı ne çok özlemişiz derken, kaç fincan kahve içtiğimizi hatırlamıyorum bile.
Fazlası uyku kaçırır düşüncesine takılmadık bile. Biz derin konuların içinde kaybolurken zamanın nasıl geçtiğini anlayamadık ve aklımızda kalan tek cümleydi garsona seslendiğimiz BİR SADE KAHVE DAHA LÜTFEN. Bol köpüklü mutlu haftalar.