Bu memlekette bazı insan grupları var ki...
Ki onlara insan demeye dilim varmıyor...
"Hayvan" da diyemem...
Böyle iğrenç mahlukları, o masum canlılara niye benzeteyim!
Mahluk!
Hah bakın bu uygun oldu...
Evet... Bu mahluklar sanırım hayatı bir futbol sahası ve tribünlerine benzetiyor.
Hani fanatik taraftarlar hep bir ağızdan söyler ya:
"Ölmeye ölmeye ölmeye geldik!"
Kadın ve çocukların dünyasını, öyle bir futbol tribünü sanıyorlar...
Çoğu kez kendisini korumak konusunda, aciz ve yetersiz kalan kadınlar ile çocuklar, sanki onlar kendilerini öldürsün diye o "tribün"de, o "hayat koltuğunda" oturup bekliyor!
"Terk etti beni çektim vurdum." "Seviyordum. Popmalı ile kafasına ateş ettim." "Namusumu temizledim."
Yazarken ve okurken bile tahammül edemiyoruz değil mi?
Ama hayat; yazamadıklarımızı bırak tokadı, yumruk gibi sağlı sollu suratımıza indiriyor...
Ben daha Özgecan'ı unutamadım...
Hala onun ölürken nasıl acı çektiğini düşünüyorum...
Biz, kadın cinayetleriyle mücadele ederken; şimdi bir de çocuklara dadanan sapıklar çıktı!
Bir filmde izlesek, senaristin akıl ve ruh sağlığından şüphe ederiz...
Böyle akıldışı bir senaryo yazılır mı diye...
Ama sapık beyinler yazıyor işte.
Bir sapık, 4 yaşındaki bir çocuğa tecavüz ediyor. Ve öldürüyor.
4!
4!
4!
O meleği, annesi, babası, sevdikleri öpüp kokluyordu sadece...
Kendisine ne yapıldığını idrak bile edemeden gitti bu hayattan...
Peki şimdi ne olacak?
Bakanlık, dava ile ilgili yargı sürecine müdahil oldu...
Fakat...
Anladık ki, bu yetmiyor...
Dün, bir haber vardı.
Üvey oğluna yaptığı işkence, çocuğun babasının eve koyduğu gizli kamera ile tespit edilen cani kadına, Yargıtay'ın bozma kararına rağmen yine 45 yıl ceza verilmiş.
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nın itirazından sonra konu Yargıtay'a gitmişti.
Yerel mahkeme, hem de yine 4 yaşındaki bir erkek çocuğunun "anüsüne oklavayla" işkence yaparak bağırsaklarında büyük hasar meydana getiren psikopat üvey anneye verdiği cezada ısrar etti.
O hakimin karşısına geçip sormak istiyorum:
"Egon mu zedelenecekti kararı bozunca? Sahiden o manyak kadının söylediği 'pişmanım' sözüne mi inandın?
Bu memlekette, aileyi korumakla sorumlu olan bakanlık, senin kararına itiraz ediyor, neyin ısrarındasın?"
Ben soramıyorum bunları...
Ama artık birileri sorsun...
Öyle yargı kararları verilsin ve emsal olsun ki, hiçbir sapık beyin cesaret edemezsin bu vahşi cinayetlere, işkencelere...
Bir bitsinler...
Bir çekip gitsinler hayatımızdan...
Issız sokaklarda, arkamızdan biri geliyor mu diye ürkek bakışlarla yürümeyelim.
Gece eve dönerken taciz edilme ihtimalini düşünmeyelim...
Bir çocuk, daha evcilik oynamayı bile bilmezken tecavüze uğramasın...
Asacak mısınız...
Kesecek misiniz...
Elektrik mi vereceksiniz...
Hadım mı edeceksiniz...
Zehirli iğneyle mi infaz edeceksiniz...
Tek kişilik odalarda; gün ışığı görmeden ağırlaştırılmış müebbet mi vereceksiniz bilmem!
Neden mi cezalar bu kadar sert olmalı?
Çünkü onlar bir kişiyi öldürmüyor!
Bir kişinin hayatını mahvetmiyor!
Bir topluma çeviriyorlar silahlarını...
Evet herkesi öldürmüyorlar ama hepimizde bir yara açıyorlar...
Dolayısıyla...
Şu mahluklara gereken cezayı verecek kanunlar çıksın artık.
Sen, ben, o değil; tüm Türkiye bekliyor!