Yaşanan bazı acı olayların ardından kadınlar için güzel kararlar alınıyor...
Bunun son örneği, otobüslerde kadınların, istedikleri noktada durak harici inmesine olanak sunan uygulama...
İstanbul ve Eskişehir'in ardından, İzmir'de de büyük ihtimalle hayata geçecek...
Güzel olmasına güzel de, bir kadın olarak bana kendimi yeterince iyi hissettiremiyor...
Buz dağının görünmeyen tarafı, hep çözümsüz kalıyor...
O otobüsten istediğimiz yerde inebileceğiz, ya sonra?
Peki, istediğimiz gibi elimizi kolumuzu sallaya sallaya yürüyebilecek miyiz?
Bakın daha birkaç gün önce başıma ne geldi...
Saat daha 21.00...
Hafta içi...
Gazeteden geç çıktım, markete uğradım.
Karnım aç ve fena yorgunum...
Tam evimin sokağına girmek üzereyim...
Kaldırımda yürürken birdenbire yanımdan yanan bir cisim yuvarlandı...
Biz çocukken vardı ya, kız kaçıran falan denirdi...
"Zekası 1980'den kalmış bir sersemin marifeti herhalde" diye önemsemeyerek yoluma devam ettim.
Keşke hızlansaymışım!
O cisim, öyle bir gürültüyle patladı ki, o an sokaktan geçen herkes etrafıma toplandı "İyi misiniz?" diyerek...
Sokağın diğer ucundaki kafeteryanın sahibi yanıma geldi, "Birini silahla vurdular zannettim" dedi.
Evimin karşısındaki kurumun güvenlik görevlileri ne olduğunu çözmeye çalıştı...
İnsanlar balkonlara çıktı...
Mahalle bir anda karıştı anlayacağınız...
Ben ise, dibimde patlayan cismin etkisiyle, kulaklarımda tuhaf bir basınç hissi ve korkudan ziyade, öfkeyle etrafıma bakarak, bunu kimin yaptığını bulmaya çalıştım..
Kaçan hiç kimseyi görmedim, çünkü şunu anladım ki, yanınızda öyle bir gürültü duyunca olduğunuz yere çakılıp kalıyorsunuz...
Mantıken kaçacağınızı düşünürsünüz değil mi?
Hayır!
Gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi kalakaldım...
O şokla kimseyi göremedim...
Yine de polise haber verdim.
"Gazeteciyim. Bomba ya da patlayıcı madde falan sanmayın, değil. Ama yine de çok korkutucu. Bir tek olay değilse ve bunu sürekli yapıyorlarsa bilginiz olsun" dedim.
Ekip geldi onlara da bir daha anlattım, devriye gezeceklerini söylediler vs...
Şimdi bunu niye paylaştım sizinle?
Bu sizce yolda yalnız yürüyen bir erkeğin başına gelir miydi?
Adam, yakalanıp temiz bir dayak yeme riskini göze alır mıydı?
Mantığa bakar mısınız!
Büyük ihtimalle beklenen şey, benim orada korkuyla ağlamam, bağırmamdı...
Artık nereye saklandıysa o adam beni izleyecek ve gülecekti...
Kendisine bu keyfi vermedim!
Hatta söylediğim sözleri duyduysa sanırım keyfi bayağı kaçmıştır!
O öfkeyle elime geçseydi de eminim geceyi en iyi (!) ihtimalle karakolda noktalardık!
Sahiden bu iyi ihtimal olurdu onun için!
Yani ben otobüse binsem ve durak harici insem bu yeterli olacak mı?
Evimin yolunda, insanlıktan nasibini almamış, bir kadına nasıl davranması gerektiğini bilmeyen bir adam müsveddesi var...
Evime gidiyorum evime!
O madde daha yakınımda patlasa belki bana fiziksel bir zarar da verebilirdi...
Ne uğruna?
Şimdi size bir soru soracağım...
Bu yazıda sizi bir şey rahatsız etti mi?
Özellikle son bölümde...
Bir düşünün...
"Kimin yaptığını görmedim" dedim size...
"Kaçtıklarını bile görmedim" dedim...
Neden yazı boyunca bana bunu bir erkeğin yaptığını söyledim?
Peki siz, o patlayıcı maddeyi bana bir kadının atmış olabileceğini düşündünüz mü yazıyı okurken?
Düşünmediniz değil mi?
O halde, başka sorum yok sayın hakim!
Sanık sizin!
NOT:
Babamız, abimiz, eşimiz, sevgilimiz ve arkadaşımız olan erkekler...
Kadını seven ve saygı gösterenler... Siz iyi ki varsınız...
Sözümüz kadının değerini bilmeyenlere...