Yeğenim Ozan 1981 doğumlu. İlkokul 5'ten sonra pek çok yaşıtı gibi Anadolu Lisesi sınavlarına hazırlandı.
Çocukların yarışa hazırlanır gibi sınavlara hazırlandığı yıllar. O kuşak çocukları, oyun oynamayı erteleyerek özel dersler alarak, habire çalışarak, küçük yaşta dershanelerle tanışarak çocukluklarından çalmaya başlamışlardı.
81 doğumlular yoğun geçen bir çalışma döneminin ardından sınava girdiler. Çıktıkları anda ise hem kendileri hem aileleri neye uğradıklarını şaşırdılar. Çünkü sorular çalınmıştı ve doğal olarak sınav iptal edilmişti. Ders çalışmaktan bıkmış, dinlenme ve tatil özlemiyle yanıp tutuşan küçücük çocuklar sınav stresiyle yeniden baş başa kaldılar. Yeniden sınava girdiler zira.
Moralleri bozuldu. Kimi aynı stresi yeniden kaldıramadı. Kimi bunalıma girdi.
Kimi ya sabır çekmeyi öğrendi. Her şey yoluna girdi mi dersiniz peki?
SÖNEN UMUTLAR
Soruların yeniden çalınmadığını kim garanti edebilir ki? Pek çok çocuğun hakkının yenmediğine kim inandırabilir bizi?
Genelkurmay Başkanı'nın FETÖ'cü yaveri itiraf ediyor işte. Cemaatçi ağabeylerinin verdiği sorular sayesinde askeri liseye girmiş. Birilerinin hakkını çalarak.
Yaver gibi çalışmadığı halde soruların cevaplarını çalışarak veya ezberleyerek, bütün yıl çalışan çocukların yerine Anadolu liselerine, özel okullara, üniversitelere giren o kadar kişi oldu ki...
80'li yıllardan beri hep çalındı sorular.
Ortaokul ve liseye girerken de yüzlerce, binlerce çocuğun hakkı yendi, üniversiteye girerken de. Devlet memuru olmak isteyenlerin veya öğretmenlik yapmak için atama bekleyenlerin de umutları söndü.
İPTAL OLAN SINAVLAR
81 doğumlu çocuklar bu sınav sorularının çalınmasından çok çekti. Yeğenim Kartal Anadolu Lisesi'ni kazandı. Yedi senenin sonunda üniversite sınavlarına hazırlanırken bir şok daha yaşadılar. Sınava girecekleri günün arifesinde soruların çalındığı ortaya çıktı. Ve sınav iptal oldu.
Bir ay sonraya ertelendi.
Her şey alt üst oldu. Okulların, dershanelerin, öğretmenlerin, çocukların...
Yaz tatili ertelendi. Çalışmalar ve dersler devam etti. Çocuklar çalışmak istemedi. Sıkıldılar.
Bunaldılar. İlgileri azaldı. Bildiklerini unuttular.
Zamanında girseler belki daha iyi bir derece alacaklardı. Belki şansları değişecekti.
Hayatları. Her şeyleri.
Kaç kuşağın hayatı alt üst oldu?
Kaç gencin hayalleri söndü? Bunun vebalini kim verecek?
80'li yıllardan sonra kaç kez değişti eğitim sistemimiz. Kimler oynadı çocuklarımızın geleceğiyle. Milli Eğitim Bakanlığı'nda büyük bir tasfiye var. Öyle böyle değil. On binlerce kişinin işine son verildi.
Onbinlerce öğretmenin öğretmenlik hakkı elinden alındı. Kimlerin yerine gelmişlerdi oraya? Kimlerin hayatını çalmışlardı. İlahi adalet deyip mutlu olabilecek miyiz? Çalınan hayatlar geri alınabilir mi?