Yıllardır İzmir'in kültür manzarasını karşıma alarak, göze batan çarpıklıkları bir bir sayıyorum. Ve başta Büyükşehir olmak üzere kentin belediye başkanlarından elini taşın altına koymalarını bekliyorum!
30 Mart'taki seçimlerde Aziz Başkan vizeyi kaparken, önemli ilçelerde ise koltuklar el değiştirdi. Yeni dönemde bize düşen görev, kültür sanatta üzerindeki ölü toprağını atmasını umduğumuz İzmir'de görev üstlenen başkanları kıskaca almak! Çünkü Cumhuriyet'in değerlerine ve Batılı kimliğe bağlılığıyla övündüğümüz bir kente yakışmayacak kadar geriden seyrediyoruz.
***
En basitinden... Kimi ilçelerimizde doğru düzgün bir kültür merkezinin bile olmayışı kabul edilebilir mi? Geçen pazartesi günü Yeni Asır'daki haberimizde, Karabağlar Belediye Başkanı Muhittin Selvitopu'nun yaptırdığı bir anket, durumun vahametini kör gözümüze sokar gibiydi. Yeni Başkan Selvitopu, Yeşilyurt'taki bir belediye arazisinin nasıl değerlendirilmesi gerektiği konusunda vatandaşın fikrini almak üzere bir anket düzenlemiş. Ve Karabağlar halkı, bu arsa üzerinde 'kültür merkezi' inşa edilmesini istemiş.
***
Duayenimiz Erkin Usman'ın geçen haftaki köşesinde ise, Balçovalıların üç seçim dönemidir Başkan Mehmet Ali Çalkaya'nın söz vermesine rağmen ilçeye kültür merkezi yapmayışından hayıflandıkları yazıyordu. Çalkaya lütfetmiş ve 'O merkez yapılacak' diyerek bugüne kadarki gecikmenin mazeretlerini sıralamış. Sizce 'üç seçim dönemi' mazeret götürür mü?
Yine Bayraklı Belediye Başkanı Hasan Karabağ da yeniden seçilmesinin ardından verdiği röportajda, 'ilçenin eksiği olan bir kültür merkezini hayata geçirmeyi' öncelikli hedefleri arasında göstermişti.
***
Tunç Soyer gibi Avrupai bir başkanın kanatları altındaki Seferihisar da salon yoksunu ilçelerimizden. Bir keresinde Kale'de yapılacak Türk-Yunan konseri, hava şartları elvermediği için kapalı bir yere taşınmak zorunda kaldığında, etkinliği düğün salonunda izlemek hepimizi çok şaşırtmıştı.
Uzatmak istemiyorum. Ama arzumuz taşa duvara yatırımın çoktan aşılarak üretimlerimizin teşvik edilmesiyken, hala mekan yoksunluğu çekmek ayıpların en büyüğü değil mi?
Üstelik 'çok amaçlı' adıyla inşa edilen salonların da ancak bir konferans düzenleyecek yeterlilikte kaldığını varsayarsak, vay İzmir'in haline...