Mancini, G.Saray'ı kariyerinin hangi safhasına koydu bilinmez ama bilinen bir şey var ki ettiği laflar da kolay kolay tarihten silinmez. Daha Chelsea maçın başından saraydan düş kaçırmanın oyuna sirayeti de böyle olur son tahlilde
1 Ekim 2013 tarihli yazımın ortasından bir alıntı yaparak başlamak istiyorum. "Bakın ben ne demiştim?" demek için değil, meselenin tahliline dirsek teması yaptığı için. Cümle şuydu: "Mancini ile her şey yolunda da gidebilir ama bizim ülkemizde sandalyenin titremesi üç maça bakar."
O halde sayalım.
Karabük (0-0), Chelsea (2-0), Kayseri (0-1). Ama aslında bir. O da Chelsea maçı. G.Saray taraftarı şimdiye kadar hiçbir zaman bir maça bakıp da teknik direktörü hakkında hüküm vermemişti. Çünkü takımın kötü dönemde olması ayrı bir şey, takımın gücünü yansıtamayışı ayrı bir şeydir. Mancini, G.Saray'ı kariyerinin hangi safhasına koydu bilinmez ama bilinen bir şey var ki ettiği laflar da kolay kolay tarihten silinmez. "Gerçekleri tarih yazar" diye marşı ve "Maksadımız İngilizler gibi toplu bir hoynamak, bir renge ve bir isme molmak ve Türk olmayan takımları yenmek" diyen bir kurucusu olan kulübün tarihini de öğrenmeli Mancini. Hem de bir İngiliz takımına karşı oynarken. "Bu benim için sadece bir maç. Kimsenin kendini kanıtlamasına gerek yok" dersen "Niye geldin o halde?" diye sorarlar adama. Senin "Sadece bir maç" dediğin kulübün tarihine ilave edeceği yeni bir destan da olabilirdi. Daha maçın başından saraydan düş kaçırmanın oyuna sirayeti de böyle olur son tahlilde. G.Saray tarihinde bundan çok kötü sonuçlar da vardır evet. Bunun en yakın örneği de Eylül ayındaki Real Madrid maçıdır. Ancak o maçtaki takımın gayreti dahi Chelsea sınavındakini yanına yaklaşmaz. Elbette burada sadece Mancini üzerinden bir eleştiri yapmak da doğru olmaz. Çünkü saraydan uçuveren düşlerde yönetimin de payını da kurcalamak lazım. Fatih Terim ile iplerin kopma noktasına gelme sürecinde izlenen politikanın da tribüne olumsuz yansıdığı aşikar. Terim gibi bir teknik adamın yerine kariyerini gözeterek Mancini gibi bir çalıştırıcıyı getirmek akılcı bir davranış olarak görülebilir ama başta da dediğimiz gibi onun kariyerinin içinde "G.Saray'ın yeri neresidir?" budur önemli olan. Bu yüzden Kayseri maçı sonrası "Bu takımı ben kurmadım" demek bir mazeret cümlesi olarak havada kalır. İyi de daha düne kadar top ayaklarına geldiğinde tribünleri ayağa kaldıran Selçuk İnan, Drogba, Burak, Eboue gibi yıldızlarının gerileme dönemine ne demeli? Sanırsınız hoca bitmiş bir takıma gelmiş. İki senedir şampiyon olan bir takım oysa ki. O halde taraftarın da, spor yazarının da "Ben de bu takımı daha önce hiç böyle görmedim" deme hakkı var. İyi haftalar.