Annem Ayvalıklı, defalarca bahsetmişimdir. Dolayısıyla Ege'nin eşsiz bir doğa ve tarihe sahip bu beldesini yakından tanıyorum. 60'lı yıllarda çok daha medeni ve yaşanır bir yer olduğu konusunda herkes hemfikir. Dönem fotoğraflarına bakınca ve henüz hayatta olan ileri yaştaki akrabalarla sohbete dalınca anlıyorsunuz. Ayvalık hiçbir gelişmeden nasibini almıyor. Neden almıyor, alamıyor masaya yatırmak lazım.
EN GÜZEL YILLAR GERİDE KALDI
Açık hava sinemasının dolup taştığı, art arda konserlerin düzenlendiği 60'lar ve 70'ler kuşkusuz en güzel dönemleriymiş Ayvalık'ın; öyle anlatıyorlar. Bugün Açık hava sineması yok, merkezdeki tek sinema bir pasajın içinde ve (şartları pek de iyi değil maalesef) ayakta durmaya çalışıyor. Sosyal ve kültürel açından gerisin geriye giden kasaba o günlerde çok zengin değildi, hani konuyu oraya bağlamak isteyen çıkarsa diye söylüyorum. Elektrik, telefon, su, çok sonra ulaştı medeniyetin beşiği kasabaya. Su deyince durmak lazım, çünkü su hala ulaşamadı Ayvalık'a. Bu arada bilmeyen için eklemek lazım, herhangi bir yerde toprağı eşeleseniz içilir suyun fışkırdığı bereketli mi bereketli bir yerdir; hani çöl ortasında su olmaması gibi değil. Ki çölde inşa edilen Dubai'de hayat şartları nasıl, okumuşsunuzdur. Bunu da sakın petrole bağlamayın, anlatmak istediğim başka bir şey.
BELEDİYECİLİK TUHAFLAŞTI
Annelerin çocuklarına önlüklerini, kıyafetlerini ve dahi mayolarını diktiği yıllar; babaların iş güç peşinde koşup okumak isteyen evladını büyük şehre yollamak arzusuyla didindiği yıllar. Otobüsle İzmir'e yarım günden fazla sürede ulaşıldığı ve belediyeciliğin bugünkü tuhaf durumuna gelmediği yıllar. Bugün derken şu anı kast etmiyorum, 90'lardan sonra ne olduysa oldu. Şehir turist kaynıyor, yaz boyunca adım atmak mümkün değildi, dışardan bakarsan her şey yolunda, dert üstü sefa üstü bir yaşam! Yaz boyunca Ayvalıklılar evlerinde su deposu yoksa sıkıntı çekmeye devam ediyordu. Depo ne kadar sağlıklı, bu devirde hala gerek, şart mı bakmak lazım tabii. Anneannem rahmetli, musluktan şöyle gürül gürül suların aktığını göremeden vefat etti. Annem, yaz boyu su akmamasından kim sorumluysa kulağını bolca çınlattı, Sefa ve Çamlık'ta yaşayan tüm komşularımız gibi. Bir zaman evlerde sarnıçlar, bahçede kuyular vardı, kuş uçmaz kervan geçmez dönemde bile susuz kalmamışlardı hiç. Yaz geldi geçti ve söylenen o ki, su sorunu devam etmekte. Nasıl çözülemez, nasıl bitmez bu sorun anlamak mümkün değil. Sayın Belediye Başkanı Rahmi Gençer'i seven de çok sevmeyen de. "Mecbur oy verdik, başka kimse yoktu. İşlerimiz hallolsun diye oy verdik" diyen esnaf sayısı öyle çok ki inanamazsınız. Mutlaka çalışıyor, uğraşıyor ama yetmiyor belli ki. Belediye Başkanı vizyonu ve misyonuyla bambaşka bir yerde durmalı; illa yap-ma-lı. Ayvalık'taki çöp, başı boş hayvan, trafik, yol, imarlaşma gibi çok daha önemli konulara girmiyorum. Zira girersem çıkmak mümkün olmayacak. "Gelişme kaçınılmazdır" der beyaz saçlı/sakallı bir filozof ve çok yanılır. Çünkü Ayvalık'tan habersizdir...