Yarın DP'nin İzmir İl Kongresi var. DP dendiği zaman benim içim titrerdi her zaman. Aklıma Türkiye'nin altın yılları gelirdi; Menderes ve diğer demokrasi şehitlerinin ruhaniyetleri yüreğimde bir rüzgar estirir geçerdi. Şimdi ise DP dendiği zaman, demokrasi davasını onca ikbal dönemlerinden sonra, emekliliklerinde gözü kapalı satan Demireller, Cindoruklar geliyor aklıma. O nedenle hiç içimden gelmiyor DP'yi yazmak. Ama yine de eski günler hatırına bir şeyler yazmak istiyorum. İzmir'de belki yine eski günlerdeki gibi yeniden bir demokrasi ruhu, bir demokrasi direnişi yaşanır ve burada teşekkül eden o ruh, top yekun DP'yi sırtındaki kamburlardan kurtarır.
Öncelikle belirtmeliyim ki, adaylarla ilgili bir ön yargım yok. Turhan Arınç, bu partinin en zor zamanlarında her zaman görev yüklenmiş ve bu siyasi geleneğin başını öne eğdirmemiş bir siyaset adamı. Fatih Dalan'ı tanımıyorum ama izlediğim kadarıyla iyi niyetli, çalışkan ve siyasi istikbali olan bir inanmış partili. Ancak onun talihsizliği, Cindoruk gibi bir büyük yanılgının kadrosundan İl Başkanı olmasıdır. Sadece bu bile başlı başına büyük bir defodur ve bu genç siyasetçinin siyasi istikbalini olumsuz bir biçimde etkileyeceği kesindir.
***
Göründüğü kadarıyla ilginç gelişmeler oluyor İzmir DP'de. Turhan Arınç'a il başkanlığı adaylığından çekilmesi için DP Genel Merkezi, daha doğrusu Cindoruk baskı yapıyor. Sebep? Sebep yok! Tek adamla kongreye gitmek istiyorlar. Turhan Arınç, alenen tehdit ediliyor; "Kazanırsan ili feshederiz" diyorlar. Öyle ya, memleket çapında demokrasiyi satan adamın İzmir'de niye bir demokrasi derdi olsun ki?
Tabii, işin meraklısı Cindoruk'a dönüp, "Yahu senin daha geçen ay Balçova'da söylediğin laflara ne oldu?, veya "Be birader, o vakit bu 16 Mayıs kongresi niye yaşandı" diye sorabilir.
Ama garanti veririm ki, boşuna bir uğraştır. Kafaya konmuştur, İzmir'de DP'ye noter görevi yaptırılacaktır, bu bellidir.
Oysa benim tuhafıma giden şu: DP Genel Merkezi İzmirlilerin siyasi hafızasını iptal edip, kendi çakma dizaynını bu kolaylıkta nasıl dayatabiliyor? İzmir'in siyasi hafızası yerli yerinde durduğuna göre, "İzmirlilerin siyasi karakterinde mi bir bozulma var" diye düşünüyor insan.
Öyle ya, bu İzmir'de ne vakit tek adam dayatması mümkün oldu ki? İzmir'in o muhteşem kozmopolit, renkli dünyası en fazla DP siyasi geleneğinin kongrelerinde görünürlük kazanmadı mı? İzmirlileri hafızasızlaştırmaya çalışanları bir tarafa bırakıyorum; peki bu İzmirli DP'liler kendi şanlı tarihlerini niye hiç hatırlamaz? 60'lı yıllarda Osman Kibar ile Mehmet Kocaoğlu'nun demokratik rekabetini; 70'li yıllarda Kemal Serdaroğlu ile rakiplerinin tüm memleketin siyasi havasını demokrasi oksijeni ile dolduran mücadelesini; 80'li yıllarda Rıfat Serdaroğlu'nun Genel Merkezi'ne karşı o destansı direnişini ve safkan demokrasi savaşını niye hatırlamaz sahi?
Bütün bunlar apaçık ortadayken, tek adaylı kongre ısrarı ve Turhan Arınç gibi bir kökten demokrata yapılan düşmanlık, demokrasi düşmanlığının ta kendisi değil midir?
***
İlginçtir, kendi insanlarına bu dışlayıcı ve incitici davranışları reva gören bir DP, kendi sinesine sığınmaya karar vermiş ve DP'de adil bir ortam uman ANAP'lıları nasıl kendisine eklemleyecek, merak ediyorum. İzmir'de ismi partisi ile özdeşleşmiş, bu siyasi geleneğin milletvekilliğini yapmış Turhan Arınç'ı dışlayan, bastıran zihniyet Yunus Suluoğlu'na nasıl tahammül edecek?
Bugün DP'yi sadece bir tek nedenden dolayı yazdım: İzmir ne vakit ki Ankara'daki siyaset mühendislerine ve bezirganlarına direndi, bir demokrasi destanı yazdı, o vakit demokrat gelenek Ankara'da iktidar oldu. Hiç umudum yok ama İzmir'de yarın yine böyle bir direniş ve demokrasi destanı yaşanırsa, olabilir ki, başı öne eğdirilmiş DP yeniden bir şahlanışın işaretini İzmir'den tüm ülkeye yayabilir.
Erbabı bilir ki, Kırat'ın yemi de suyu da direniş ve demokrasidir!