Yöneticiler kendilerini nasıl görüyorlar ve çevrelerinde nasıl bir izlenim yaratmak istiyorlar? Öncelikle bireylerin kendi yöneticilerini nasıl gördükleri konusu günümüzde büyük bir önem taşımaktadır. Çevrelerindeki bireyler tarafından kendilerinin nasıl görüldüğünü yöneticiler çoğu zaman bilemiyorlar. Öyle sanıyorum ki, kimi yöneticiler de böyle bir bilgiye gerek duymuyorlar.
Kimi yöneticilerin kendilerini farklı gösterme ve başkalarından daha iyi oldukları izlenimini yaratma ön yargısı giderek aşırı bir hale gelmektedir. Öyle ki, kimi yöneticiler aslını ve kim olduğunu perdelemeye çalışan bir tutum içerisinde kendisi gibi görünmemekte, davranışlarıyla bir takım havalara girmekte ve giderek bir aynılaşma süreci yaşamaktadırlar.
TEK YÖNLÜ YÖNETİM
Öte yandan salt otoriteye dayalı yönetim anlayışı tek yönlü bir yönetim modeli oluşturmaktadır. İçinde bulunduğumuz yoğun rekabet ortamında çalışanların katılımına ve bilgi paylaşımına fırsat tanımayan bir yönetim anlayışının sürekli gelişme ve yeniden yapılanma açısından da bir yararı olmamaktadır.
İş yerlerinde görev yapan bireylerin yeteneklerini ve iş geliştirme önerilerini en iyi biçimde değerlendirmek amacıyla bir araya gelmeleri yararlı olmaktadır. İnsan odaklı yönetim anlayışı müşterileri, tedarikçileri ve paydaşları kapsadığı kadar tüm çalışan bireyleri de kapsamaktadır. Çalışanların işe sahip çıkmaları ve sorumluluk bilincine ulaşmaları için de insan odaklı yönetim anlayışı zorunlu olmaktadır. Böylece ortak amaçlara yönelik takım çalışmalarıyla şirketler başarıya ulaşmaktadırlar.
İşlerin geliştirilmesinde işi yapan bireylerin görüş ve katkıları etkili olmaktadır. Çalışanların görüş ve önerilerine açık olmayan bir yöneticinin kalıcı bir başarı sağlaması da söz konusu değildir. Bireylerin başarılı olmalarında o iş yerinin yönetim biçimi etkili bir rol oynamaktadır. Çalışan bireyler başarısız olurlarsa bu başarısızlıkta yöneticilerin bir ihmali olup olmadığı konusu da göz önünde bulundurulmalıdır.
YÖNETİMİN SORGULANMASI
Bir iş yerinde başarılı çalışmalar yapan bir bireyin başka bir iş yerinde aynı başarıyı gösterememesi bireysel başarının çalışma ortamına da bağlı olduğunu kanıtlamaktadır. Bir bireyin performansı başarısız görülüyorsa bundan o bireyin yöneticisinin de sorumlu olduğu unutulmamalıdır. Çalışan bireylerin performans değerlendirmeleri bu nedenle tek yönlü olarak yapılmamalıdır.
Kendilerinden görüş alınmayan ve düşüncelerine değer verilmeyen bireyler zamanla içlerine kapanmaktadırlar. Çalışan bireylerin iş tanımları sadece önlerindeki işi yapmakla sınırlı kalmamalıdır. Yapılmakta olan işlere bütünsel bakamayan ve buna karşılık çok çalışma ve başarılı gözükme çabalarını sürdüren bireyler iş yerlerinde farklılık yaratamamaktadırlar.
Yöneticiliğin şeffaf olmayan ve sorgulanmayan bir nitelik kazanması sürekli gelişme ve iş gücü verimliliği açısından da olumsuz bir ortam yaratmaktadır. Burada söz ettiğim yönetici tanımı sadece şirketlerdeki yönetim sorumlularını değil, çeşitli boyutlardaki tüm küresel kuruluşların yönetim sorumlularını ve liderlerini de kapsamaktadır. Bu nedenle günümüzde kimi ülkelerde sorgulanamayan ve yeterince adil olamayan yönetim uygulamaları giderek dünya barışını da zorlayan nitelikler göstermektedir.
