Bu köşeden pek çok kereler yazdım: Devlet dediğimiz organizasyonun buhran dönemleri olur. Sergilediği zaaflar bazen kalıcı bir güçsüzlük ve çaresizlik hali olarak algılanabilir. Ama Napolyon'un dediği gibi "dişi" bir varlık olan devlet, içi sağlam bir yönetim anlayışı ile doldurulduğu vakit önünde durulamaz bir güç odağına dönüşür. Zamanımızda devletin güç kullanma tekeline sahip olmak bakımından işlevleri çok değişmiş değildir. Bugün esas olan husus devlet demokratik bir devlet midir degil midir? Otoriter bir devlet midir yoksa demokratik otorite kullanan bir devlet midir?
***
Terörle mücadele meselesinde de devlet zaman zaman tartışmaların odağında yer almıştır. Devletin terörle mücadelede yaptıgı yöntem yanlışları ortaya kafası karışık, hatta güçsüz, sorun altında ezilen bir devlet imajı çıkardı. Bu imajın oluşmasında liberal yazarların medya üzerinden yaptıkları anti-devlet baskının ve hükümetin bu baskıya bir manada boyun eğmesinin rolü büyüktür. Ancak aynı hükümet 12 Haziran seçimlerinden sonra ortaya çıkan PKK saldırganlığıyla birlikte bir bakıma her şeyi, tabii bu arada devletin alışkanlıkları ve genel tutumunu da yeni baştan ele aldı. Demokratik bir devletin gorevleri arasında terörle en etkin şekilde mücadele etmek olduğu yeniden hatırlandı.
***
24 şehidin ardından devlet bütün dünyaya ve Türkiye düşmanlarına bir gerçegi gösterdi. Devlet bir tehdidin üzerine yöneldiği vakit önünde durmak imkansızdır. Bakalım son duruma: Yüksek perdeden konuşup Türkiye'ye meydan okuyan PKK'nın iki gün içinde iflahı kesilmiştir. Bu örgütün son dönemlerde işlediği cinayetlere katılan teröristler birer birer temizleniyor. Kazan vadisinde öldürülen terörist sayısı yapılan açıklamalara bakılırsa 300'e yaklaşmıştır. Teröristler çaresizlikten deprem bölgesinde eylem yapmaya çalışıyorlar ama eylem yapmadan yakalanıyorlar.
Bana göre son dönemlerin en önemli gelişmesi devletin istediği zaman her türlü örgütü etkisiz hale getirme gücünün olduğunun bir kez daha görülmüş olmasıdır.