Beyler ve bayanlar, bilhassa Gezi eylemlerine metafizik bir aşkla sarılanlar...
Kusura bakmayın ama hiç öyle yağma yok! Bir takım temel kavramlardan, özellikle demokrasiden, millet iradesi kavramından, özgürlüğün insan haysiyetine uygun tanımından uzaklara savrulursanız; demokrasi teorisini es geçerseniz gidebileceğiniz hiç bir yer yok. Evrensel tanımı belli olan kavramların içini boşaltır, kendi kafanızdaki dogmalara uygun tanımlar yaparsanız bir gün "okumuş bir çocuk" şapkanızı indirir ve keliniz görünür; tamam mı?
En baştan başlayalım mı? Ne istiyorlar geziciler ve sap gibi ayakta duranlar? Demokrasi ve özgürlük! Ne kadar güzel. Onlara verilecek şu cevap yerinde olacaktır.
Sen 20 gündür bu ülkenin itibarını bir düşman casusu gibi yerle bir etme imkanına, imtiyazına, özgürlüğüne sahipsin, daha nasıl bir özgürlük istiyorsun?
Polis ve şiddet mi? O kanun ve nizam şartıdır ve sana karşı aldığı her tedbir, kişisel hatalar bir tarafa, meşruiyetini Türk milletinden alır.
Bütün bu eylem yapanlar on sene önce böyle eylemler yapamazlardı; çünkü bu ülkenin karakolları birer işkencehaneydi.
On sene önce bir kertenkele gibi sürünen korkak marjinaller bugün Taksim meydanında hükümet devirme özgürlüğü diye bir hak icat etmeye çalışıyorlar.
Tekrar tekrar söylemek üzerimize borçtur; Gezi Parkı eylemi özgürlüklerin ağaçları korumaya değil hükümeti yıkmaya dönük kullanılmasının adıdır ve sosyal olaylar tarihimizin en büyük sahtekarlığıdır.
***
Gelelim demokrasi kısmına: Deniyor ki, bu gençler kendilerine sorulmadan bir şey yapılmasını istemiyorlar. Ülkeyi birlikte yönetmek istiyorlar. Evet, aynen böyle. Yani bize dünyanın hiçbir yerinde olmayan bir demokrasiyi normal ve olması gereken bir uygulama gibi dayatıyorlar.
Demokrasi teorisi çok basittir aslında. Seçim diye bir mekanizma vardır ve demokrasinin olmazsa olmazıdır. Belli sürelerle insanlara seçme hakkı verilir ve insanlar kendi yöneticilerini seçerler. Onları seçerlerken kendilerine sunulan programlar ve projelere de onay verirler. Seçilmiş olanlar görev süreleri içinde halka verdiği sözleri yerine getirir. Yanlış uygulama yapsa dahi o meşrudur ancak sandıkta cezalandırılabilir. Yani Gezi'deki o nihilist tipe sormak gibi bir mecburiyeti asla yoktur. Ancak demokrasi kültürünün geldiği bir seviye vardır ki orada müzakere, diyalog ve yönetişim gibi yöntemlerin devreye girmesi demokrasi kalitesi bakımından şarttır.
Bu arada AK Parti hükümetinin siyasi tarihimizin en fazla referandum yapan hükümeti olduğunu unutanlara hatırlatayım.
Gezi'deki olay sadece o meydanla ilgili bir azınlık talebi olsa buna demokrasinin müzakereci kültürü bakımından olumlu yaklaşmak gerekirdi. Ama ortaya, Gezi eylemcileri adında, kendi kazandıkları çevre zaferini bile reddeden ve amaçlarını 'hükümet yıkma' olarak açıklayan azgın bir güruh çıktı.
Bunların özgürlük ve demokrasi talepleri amaçları yönünden her iki kavramı da açıkça kirletmiştir.
***
Şu sıralar Brezilya'da eylemler oluyor. Niçin? Somut gerekçeleri var eylemin. Otobüs ve toplu taşım araçlarının fiyatlarını çok buluyor ve bunların indirilmesini istiyorlar.
Fransa'daki olayların sebebi göçmenlere yapılan muameleydi.
Almanya'daki Blockupy eylemleri ise Avrupa'daki kemer sıkma politikalarına karşı yapıldı ve bu eylemlerde yüzlere gösterici tutuklandı, biber gazı kullanıldı, tazyiki su fışkırtıldı.
Bizde Gezi Parkı eylemcilerinin böyle somut bir talebini hiç duyan oldu mu?
Bizdekiler, "Tayyip Erdoğan'ı yıkacağız" diyorlar ve bunun için yaptıkları ve yapacakları bütün şirretlikler için daha fazla özgürlük istiyorlar.
Evet, hükümet demokrasi ve özgürlük istismarcılarına bakmadan daha çok demokrasi, daha çok özgürlük peşinde koşmalıdır. Bunu hepimiz talep ediyoruz.
Ancak iki şeyi unutmayalım:
Birincisi demokrasi kendi güvenliğini de üreten rejimin adıdır. O nedenle hiçbir sağlıklı demokrasi işgalciye, sokakta hükümet devirme ihalesi almış gruplara müsamaha gösteremez.
İkincisi Gezi eylemcilerinin yaptıklarının biliniz ki demokrasi ve özgürlüklerin kullanımıyla hiçbir ilgisi yoktur.
Vatanımıza zarar vermenin özgürlüğü mü olur?