Büyük depremin üzerinden 10 yıl geçtiğine inanamıyor insan. Yaşananlar, acılar hala taze. Peki, bu 10 yıl içinde ne yaptık? Depremden ne dersler çıkardık? Devletin, kurumların, belediyelerin yapması gerekenleri onlardan beklemek ve istemez hakkımız. Peki, ya bizim yapmamız gerekenler?
Evimizin depreme dayanıklı olmasını sağlamak ilk yapmamız gereken önlemlerden...
Daha sonrasında da yaşadığımız mahallede yapabileceklerimiz var.
Mesela mahallenin afet gönüllüsü (MAG) olmak gibi. Bunun için önce muhtara başvurarak mahallede bu uygulamanın yapılıp yapılmadığını öğrenmek gerekiyor.
Belki de mahalle sakinleri örgütlenmiştir. O zaman gönüllü koordinatör ile bağlantıya geçerek, ilk merkezi eğitimde yapılacakları tamamlayarak ekibin içine dahil olunabilir.
SİVİL İNSİYATİF
Kurulmamış ise yine muhtar aracılığı ile ilçe kaymakamlığına talebinizi iletebilirsiniz. Ya da 50'ye yakın bir gönüllü kitlesi oluşturabilir ve eğitimleri almak üzere Mahalle Afet Gönüllüleri Vakfı'na başvurabilirsiniz.
Türkiye'yi sarsan Marmara depreminin ardından başlatılan projede amaç, afet risklerinin azaltılması konusunda halkın bilinçlendirilmesi, gönüllülere kurtarma ve yardım destekleri gelinceye kadar yapılacak temel bilgi ve becerilerin kazandırılması.
2000 yılında harekete geçen sivil insiyatif, geçtiğimiz yıl vakıf haline gelmiş. Başkanlığı Boğaziçi Üniversitesi Öğretim Üyesi ve Kandilli Rasathanesi'nin eski Genel Müdürü Gülay Barbarasoğlu yürütüyor.
74 MAHALLE
Projeye ilk olarak Kocaeli'nde başlanıyor. Yalova, İstanbul ve İzmir faaliyette olunan diğer iller. Şu an itibariyle 74 mahallede MAG örgütlenmesi tamamlanmış durumda. Gönüllü sayısı ise 3165.
Kurucular ve üyeler arasında toplumun önde gelen işadamları, kuruluşlarının bulunduğu vakfın amacı çok geniş. Yangınlara, sele karşı programlar geliştirmek de hedefleniyor ama esas olan deprem. Deprem riskinin yüksek olduğu bir mahalle seçiliyor. Bu mahallede mülki amirleriyle temasa geçiliyor. Çünkü valilik, kaymakamlık veya belediye başkanları olmadan bu işi yapmak mümkün değil. Bilgi alışverişi olduktan sonra mahalle gönüllüleri seçiliyor. 50 civarında sağlıklı 18-60 yaşları arasında, kadın-erkek dengesi sağlanmış, değişik meslek gruplarından, eğitim seviyesi toplumun yapısıyla orantılı bir grup seçip, 36 saat süren eğitim uygulanıyor. Bu eğitim bazen bir ay, bazen birbuçuk ay sürüyor. Sahada yapılan enkaz kaldırma tatbikatı ile eğitim tamamlanıyor.
SORUMLULUK ALMAK
Eğitimin içinde öncelikle temel eğitim bilinci yer alıyor. Herkesin anlayabileceği bir şekilde dilde Türkiye'nin deprem riski ve alınacak önlemler anlatılıyor. Yangın çok önemli. Hem kendi başına bir tehlike, hem depremden sonra ikinci bir risk. Tıbbi ilk yardım öğretiliyor. Ve afet psikolojisi.
Daha sonra içinde deprem malzemeleri olan konteynırlar yerleştiriliyor mahalleye. Bunlar muhtar ya da eğitim almış kişilere zimmetleniyor. İşin takibi de çok önemli. Mahalleden taşınmalar olabilir, vefatlar, gönüllüler azalabilir. Arada bir konteynırlar açılıp, bakım yapılıyor. Senede bir defa büyük gruplar hilende yenileme eğitimleri veriliyor. Bilgi çok dinamik çünkü sürekli teknoloji değişiyor.
Hedef 5 yılda 300 mahalleye ulaşmak. Bunun için mahallelinin örgütlenmesi ve gönüllüler olarak bir araya gelmeleri gerekiyor. Dolayısıyla sorumluluk ve insiyatif biraz da bizde. Yarın muhtara uğrayıp, bu konuyu araştırmaya ne dersiniz?