Başbakan ve Cumhurbaşkanı'nın gezilere neden kadın gazeteci davet edilmediğini sorguluyor gazeteci arkadaşlar.
Sorgulanması gereken bir konu elbette. Ama sadece gezilere çağrılıp çağrılmamakla sınırlı kalmamalı bu konu.
Televizyonlardaki haber ve tartışma programlarına çağrılmamaları da ele alınmalı mesela.
Kürt açılımı mı tartışılacak, bakın haber kanallarına. Gün boyu erkek köşe yazarları ekranlardadır. Hatta gün içinde birkaç kanalda birden arz-ı endam ederler.
Sadece bu konuda mı kadınların görüşüne başvurulmaz? Nerede? İster sağlık sorunları tartışılsın, ister dış politika, ister milli eğitim, isterseniz ekonomik kriz. Hepsinde hep erkek yazarlar, erkek akademisyenler, erkek bürokratlar, erkek politikacıları görürüz.
ERKEKLER HER YERDE
Diyebilirsiniz ki, politikacı kadın ya da bürokrat mı var ya da akademisyen veya gazeteci? Evet, sayıları erkeklere göre çok az ama var. Politikacı da var, bürokrat da. Yeniler olmasa, eskiler var. Ekrana çıkanların hepsi şu an aktif görevde olanlar mı? Ayrıca şu anda mecliste olan kadın siyasetçilerin kaçını ekranda görme imkanı buldunuz?
Hiç akla gelmezler, 'kadın sorunları' konusu hariç. Kadın istismarı mı söz konusu veya anne-çocuk sağlığı ya da dayak, töre cinayetleri, kız çocuklarının eğitimi. Ancak o zaman kadınların görüşlerine başvurulur. Türban konuşulurken bile göstermelik sayıda kadın yer alır ekranlarda. Bir de Dünya Kadınlar Günü'nde.
Hatta o gün ekran tamamen kadınlara da ayrılır. Sanki kadınların sadece kadın konularında söyleyecek sözleri vardır.
Yanlış burada zaten. İster medyada, ister politikada, ister iş dünyasında olsun erkek ve kadınların çoğunun kafası buna endekslenmiştir. Kadın sorunları önemsiz konular olduğu için kadınlara bırakılmış, diğer konuların hepsi erkekler tarafından ele geçirilmiştir. Kafalar buna şartlanmıştır. Farkında olarak veya olmayarak böyle davranılır.
ANNELER BİLİR
Oysa milli eğitim konusu erkeklerden çok kadınların ilgi ve bilgi alanına girer. (Bu nedenle bir bakanın kadın olmasını çok ama çok önemsiyorum.) Çocukların dersleriyle ilgilenen, okuma-yazma öğrenmesinde okuldaki öğretmeninden (O da kadındır yüzde 80) sonra yardımcı olan annedir. Çocukların bütün problemleri gibi eğitim sorunlarıyla da anneler yakından ilgilenir. Bugün çocuğu ilköğretimde okuyan bir babaya sorun OKS, SBS nedir diye yüzde 50'si yanıt veremeyecektir ama annelerin hepsi bakanlık müsteşarı kadar bilgi doludur.
Neyin daha iyi olup olmayacağını erkeklerden daha iyi bilirler. Gelin görün ki kararlar alınırken onlara kimse bir şey sormaz.
Sağlık sorunu da öyle. Esas önem verilmesi gereken anne ve çocuk sağlığıdır. Bu konu "Eskiden kadınlar tarlada tek başlarına doğum yapıyorlarmış" diyerek bir kenara itilecek konu değildir. Erken doğumların niye arttığına, yeni doğan üniteleri olmadığı veya yetersiz olduğu için bebek ölümlerinin niye arttığına bakalım bir zahmet. Ve anne-çocuk ölümlerinde neden hala ilk sıralardaki ülkeler içinde yer aldığımızı.
ERKEN EVLİLİĞE HAYIR
Demek istediğim her konu kadınların ilgisi dahilindedir. Bakmayın siz "Kadınlar sadece magazin eklerine bayılırlar, ana gazeteyi okumazlar, politika ve ekonomiye hiç ilgi göstermezler" diyenlere, sanki erkeklerin hepsi bu sayfalara bakıyorlar, gazeteyi ellerine aldıklarında önce spor sayfasına bakmıyorlar. Sokaktaki bütün erkekler, ekonomi ve siyaset konusunda uzman.
Dolayısıyla gezilere de kadın gazeteciler davet edilmeli, televizyon programlarına da. Ama esas önemli olan karar mekanizmalarında yer alan kadınların sayısının artması.
Bunun için ne yapılır?
Öncelikle kadın ayrımcılığına son verilir. Okumasının önündeki tüm engellerin kaldırmak, onlar için tek geleceğin evlilik olmadığını anlamak, evliliğe yatırım gözüyle bakmamak, kızları çocuk yaşta evlendirmemekle işe başlayabiliriz.