Bir çınar daha devrildi. Cumhuriyet'in ilk öğretmenlerinden biriydi Refet Angın. Ne istediğini bilen ve bu idealinin peşinden giden bu kadın 1915 yılında dünyaya geldi. Daha ilkokuldayken öğretmen olmaya karar verdi ve bunu okulu ziyarete gelen Mustafa Kemal'e de söyledi. Atatürk'le yolu bir kez daha bu kez öğretmen okulunda kesişir, ona çiçek verme görevini üstlenen Refet Angın, çiçeği uzatırken, "Sözümü tuttum paşam!" der. "Ne öğretmeni olmak istiyorsun?" sorusuna ise "Matematik" yanıtını verir. Ancak Paşa, "Tarih öğretmeni ol çocuk" der, "Memleketimizin tarih öğretmenlerine ihtiyacı var."
Bu isteği de yerine getirir Refet Angın. Cumhuriyet'in ilk kadın öğretmenlerinden biri olur ve memleketi Gelibolu'da, Gelibolu Ortaokulu'nda göreve başlar. Sonra sırasıyla Biga Ortaokulu, Bursa Kız Lisesi tarih öğretmenliği, Antakya Kız Meslek Lisesi müdürlüğü, Hasanoğlan Köy Enstitüsü Yüksek Kısım şefliği, Gaziantep, Balıkesir ve Kız Meslek Lisesi müdürlüğü yapar.
İLK KADIN ÖĞRETMEN
Daha sonra Ankara Deneme Lisesi'nin kuruluş çalışmalarına katılır. 1955 yılında açılan bu okulda rehber öğretmen ve müdür olarak görev yapar.
1974'te İstanbul Rüştü Uzel Kız Meslek Lisesi'nde geçici olarak görevlendirilir. Ardından Ortaköy Zübeyde Hanım Kız Meslek Lisesi'nin kuruluş çalışmalarında bulunur.
1981'de "Atatürk'ün 100. Doğum Yılı" programında görev alır. Aynı yıl, İstanbul ve Türkiye'de "Yılın Öğretmeni" seçilir. Yine aynı yıl Milli Eğitim Bakanlığı Müşavirliği'ne getirilir. Bu görevinden de emekli olur.
1993'te İstanbul'un Kağıthane ilçesinde bir okula adı verildi.
Pek çok ödülü var Refet Angın'ın. 1988 yılında "Türk Eğitim Derneği Hizmet Ödülü" alır ve aynı yıl, yani Cumhuriyet'in 75. yılında, birçok dernek, vakıf ve basın-yayın kuruluşu tarafından "yılın eğitimcisi" olarak ödüllendirilir.
Mimoza dergisi olarak, biz de kendisine "75 yılda 75 kadın" ödülü vermiştik.
Yaptığımız sohbetlerde, hepimize ders olacak öğütler vermişti.
İşte onlardan bir demet:
. İnsanın bir irade gücü var. O güç eğer kuvvetliyse, yaşla azalmıyor, tam tersi daha da güçleniyor.
. Ben bunu kendimde yaşıyorum. 65 yıldır çalışıyorum. (söyleşi tarihi 2000) Bu yıllar içinde bir gün dahi 'ben yoruldum, ben istemiyorum' yahut 'bir başka işe geçeceğim' diye düşünmedim.
. Atatürk bana, 'Çocuk, hep çalışacaksın. Sakın yorulmayacaksın. Hiç durmadan çalışacaksın' dedi. Onun bakışı, davranışı, sözü her zaman için bir dersti. Ben bunların etkisi altında kaldım. Hala bu yaşımda, 85'e basacağım artık, mesleğe ilk başladığım heyecanı ve aşkı duyuyorum.
. Bir hedefim var. Bu hedef, insanlık aleminin daha ileride olması ve Türk Cumhuriyeti'nin her gün daha ileriye gitmesi.
YA KARİYER YE ÇOCUK!
Hep çalışmak, hep çalışmak. Hiç pişmanlık duymamış mı? Mesela evlenmek, anne olmak gibi. Çünkü o yıllarda hem kariyer hem çocuk olmuyordu maalesef. Kadın ya evinin kadını olacaktı ya da meslek kadını.
"Geriye dönüp bakınca 'keşke' dediğiniz bir şey var mı?" sorusuna ise şu yanıtı vermişti: "Acaba 20 yaşında ben de evlense miydim? Benim de çocuklarım ve torunlarım olsaydı. Bilmiyorum. Ama düşünüyorum, bütün gençlik benim çocuklarım. Kız kardeşimin çocukları benim çocuklarım gibi. Hatta erkek torunu, soyadımın devam etmesini düşünerek nüfusuma geçirdim. Doğurmaya gerek yok sevmek için. İnsanları çok seviyorum. Tabiatı seviyorum. Çalışmak Atatürk'ün vasiyetiydi. Mutlu ve huzurluyum."
Gözlerimin önünde 85 yaşın tüm güzelliği ile duruyor. Bembeyaz saçlarını arkada toplamış, dudağında ruju, boynunda fuları, üzerinde yün tayyörü, yakasında Atatürk rozeti ile o kadar güzel ve o kadar hoş ki. Onunla bir kez daha gurur duyuyorum. Öncü olduğu, pek çok kadına yol açtığı, rehberlik ve liderlik yaptığı için. Nur içinde yat Refet Hoca. Senin hedefin bizim hedefimiz.