Türkiye'deki gündemin şaşırtıcı değişkenliği, bazı konular üzerinde gerektiği kadar durmamıza izin vermiyor. Giderek bir "kayıp çocuklar ülkesi" haline geliyoruz. Ama kimsenin umurunda değil. Geçtiğimiz hafta Meclis'in gündeminde kayıp çocuklar vardı. Ancak ne o masum yavrular, ne de acılı aileleri ıÜümedyanın gündemine girmeyi başaramadı. Oysa rakamlar korkutucu. 27 Mayıs 2009 tarihi itibariyle Türkiye'de kayıp çocuk sayısı bin 592. İstanbul'dan sonra en çok çocuğun kaybolduğu il ise İzmir. Devlet Bakanı Selma Aliye Kavaf, soruna gerçekçi bir bakış açısı ile yaklaşıyor ve "Önlem almazsak ülkemizdeki kayıp çocuk sayısı daha da artabilir" uyarısında bulunuyor.
Kavaf'ın verdiği bilgilere göre, kayıp çocukların yüzde 88'i 13-18 yaş aralığında ve büyük oranda da kız çocukları. Kaçırılan çocukların yaşı büyüdükçe kaçırılma sebepleri de değişiyor. Dört, beş yaşa kadar daha çok duygusal gereksinimlerle gerçekleştirilen kaçırma olayları görülürken, özellikle 6-10 yaşlar arasında kaçırılan çocukların büyük çoğunluğu suç kurbanı oluyor. Özellikle, okul dönemi kız çocukları okul dönemi erkek çocuklarına göre 3 kat daha fazla kaçırılma riski altında.
Çocukların evden kaçma nedenleri arasında erken evlilik, aile içi şiddet, işsizlik, eğitimsizlik başta geliyor. Ailede iletişim eksikliği, ailesinden ilgi görmeyen çocukların çabuk kandırılmaya müsait olması, üvey anne-baba, kardeş sorunu, aile baskısı, kuşak çatışması, kötü arkadaş, başarısızlık, televizyon ile İnternet'in bilinçsiz kullanımı da çocukları evlerinden koparan faktörler arasında.
Çocuklar evlenme vaadi, fuhuş, organ ticareti, uyuşturucu ticareti veya bir örgütün amaçlarına yönelik faaliyetlerde kullanılmak ya da dilendirilmek için kaçırılıyor. İnsanın tüylerini diken diken eden gerçekler bunlar. "Devlet önlem alsın" kolaycılığı ile geçiştirilemez bir durumla karşı karşıyayız. Bu kadar çok çocuk neden kayboluyor ve nasıl kaçırılıyor? Bu soruya toplum olarak vereceğimiz sağlam bir yanıt olmalı. Vakit çok geç olmadan...
Meclis'te İktisat Kongresi rüzgarı
İzmir uzun zamandır hayalini kurduğu İktisat Kongresine bir kez daha ev sahipliği yapmak için artık gün sayıyor. Hakkını teslim etmek lazım; İzmir kamuoyu bu işi çok istedi. İş dünyası, sivil toplum kuruluşları, medya ve siyasiler kenti yeni "Davos" yapacak kongreyi almak için hep birlikte taşın altına elini koydu. Geçtiğimiz hafta İzmir İktisat Kongresi'nin 87'nci yıldönümüydü. Ak Parti Tuğrul Yemişçi'nin TBMM'de yaptığı gündem dışı konuşma ve sonrasında üç partiden İzmir milletvekillerinin kongreye destek veren mesajları çok anlamlıydı. Yemişçi'nin ardından sırasıyla Ak Partili İbrahim Hasgür, MHP'li Kamil Erdal Sipahi ve CHP'li Mehmet Ali Susam söz alarak İktisat Kongresi ile ilgili düşüncelerini Meclis kürsüsünden dile getirdi. Devlet Bakanı Cevdet Yılmaz da hükümet olarak İzmir'de yeni bir İktisat Kongresi düzenlenmesine karar verdiklerini ilan etti. İktidar ile muhalefet arasında soğuk rüzgarların estiği bir dönemde, TBMM'de bu birlikteliği yakalamak İzmir adına sevindirici bir gelişme. Aynı dayanışmanın kentin diğer sorunlarının çözümünde de kendini göstermesi çok zor olmasa gerek. Yeter ki milletvekilleri İktisat Kongresi örneğinde olduğu gibi ortak bir zeminde buluşmaktan kaçınmasın.
Bahçeli'nin 1 metre barajını Oskar kaldırdı
Radyo Televizyon Gazetecileri Derneği'nin (RTGD) geleneksel "Medya Oskarları" ödül töreni yine renkli görüntülere sahne oldu. Yeni Asır TV'nin de ödül aldığı geceye siyasiler ve sanat dünyası ile medya temsilcileri büyük ilgi gösterdi. Gecede tüm gözler protokol masasındaydı. Ak Partililer ve MHP'lilerin paylaştığı uzun masada, Devlet Bahçeli tarafından konulan "1 metreden fazla yaklaşmama" kuralı da delindi. İki parti yöneticileri Meclisteki kavgalı oturumdan sonra ilk kez yan yana, diz dize oturdu. Arkalarında ise bir koruma ordusu kendilerine eşlik ediyordu. İki parti arasındaki buzları eriten RTGD gecesi, Meclis'teki 1 metre barajını da kaldırır mı dersiniz?