Türkiye tarihinin en karanlık ayıdır Ocak.
Birilerinin öve öve bitiremediği eski Türkiye'ye damga vuran siyasi cinayetler 90'lı yıllarda genellikle Ocak ayında işlenmiştir.
İlginçtir; bu cinayetlerin tamamı 'faili meçhul' olarak kalmış ve sorumlular yakalan(a)mamıştır.
9 Ocak Özdemir Sabancı suikasti..
23 Ocak Gaffar Okkan...
24 Ocak Uğur Mumcu...
31 Ocak Muammer Aksoy...
Hepsi karanlık bir el tarafından susturuldu.
Dünya üzerinde, bir hafta içinde katledilen aydınları için üç ayrı anma töreni gerçekleştiren başka bir ülke var mı acaba?
90'ların bize bıraktığı acı mirasın sadece bir bölümü bu cinayetler.
Yanlış anlaşılmasın bu bir Eski Türkiye-Yeni Türkiye kıyaslaması değil.
Sadece siyasi hesaplarla, " Eskiden Türkiye ne kadar güzeldi, şimdi her şey çok kötü" masalları anlatanlar için küçük bir hatırlatma yazısı.
Bugünün gençleri nasıl olsa bilmez diye düşünüp desteksiz atmayın.
140 karaktere sığan cümle kurma kapasitenizle istediğiniz kadar tweet atabilirsiniz.
Ama eski Türkiye güzellemesi yaparak 90'ları bu millete unutturamazsınız.
Ekonomik krizleri...
Devalüasyonları...
Adapazarı-Hendek-Düzce hattında kafalarına sıkılarak öldürülen insanları...
Güneydoğu'nun nasıl PKK'ya ve uyuşturucu baronlarına teslim edildiğini...
Sivas'ta, Başbağlar'da, Gazi Mahallesi'nde nasıl iç savaş senaryoları kurgulandığını...
Mafyanın devleti ele geçirmesini...
Güçsüz koalisyon hükümetleri marifetiyle bankaların içinin boşaltılmasını...
Koca ülkenin IMF ve Dünya Bankası'ndan gelecek 1 milyar dolara mahkum edilmesini...
Silemezsiniz hafızalarımızdan.
Ha Tayyip Erdoğan'dan ve AK Parti'den kurtulmak mı istiyorsunuz.
Bunun yolu topluma ümit verecek yeni politikalar üretmekten, yeni heyecanlar yaratmaktan geçiyor.
Eski Türkiye'yi vaat ederek yeni bir iktidar kuramazsınız.
Ne güzel söylemiş Mevlana:
Dün dünde kaldı cancağızım.
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.
Koç neden İnönü'yü tercih etti?
CHP'yi sarsan Şişli skandalında Doğan Grubu ve Koç ailesi Hayri İnönü'nün yanında saf tuttu.
Önce Rahmi Koç-Aydın Doğan ikilisi Hayri İnönü'nün oğlunun düğüne katıldı.
Sonra Hürriyet, Sarıgül'ü manşetten vurdu.
Peki ne oldu da Beyaz Türkler ya da İstanbul sermayesi bugüne kadar hep koçbaşı gibi yedekte tuttuğu Mustafa Sarıgül'ü bir anda sildi?
Bu sorunun cevabı İnönü ve Koç aileleri arasındaki ilişkinin tarihsel seyri anlaşılmadan verilemez.
Koç ailesi için İnönü soyadı her zaman özel olmuştur ve dokunulmazdır.
1920'li yıllarda Ankara'da küçük bir bakkal dükkanında başlayıp zamanla dünya çapında bir holdinge dönüşen Koç Grubu'nun, minnet ve şükranla andığı isimlerin başında gelenlerden biri şüphesiz İsmet İnönü'dür.
Vehbi Koç'un hayat hikayesini anlattığı kitapta kaleme aldığı şu anekdotu dikkate okuyun, İnönü-Koç aileleri arasındaki bağların ne kadar kuvvetli olduğunu daha iyi anlayacaksınız:
"1946'da Demokrat Parti kurulduğunda Ankara Ticaret Odası Başkanıydım. Yeni parti ortaya çıkınca CHP özel teşebbüse önem verir oldu. 40 kişilik bir parti divanı kurmaya ve bu divana Türkiye'nin çeşitli şehirlerinden milletvekili olmayan 5-10 işadamı almaya karar vermişler. Kemal Satır Bey bana geldi, parti divanında üyelik teklif etti. Bunu kabul edemeyeceğimi bildirdim. Bu cevabımı İnönü'ye söylemiş, İnönü, "Koç yalnız para kazanmakla mı meşgul olur? 2 ayda 2 gününü partiye parasız olarak veremez mi?" demiş. Kemal Satır Bey bu haberi getirdi. Mesaj acıydı. İki gün, geceli gündüzlü düşündükten sonra 'evet' cevabını verdim. Parti Divanı'nda bütün Bakanlar Kurulu hazır bulunur, arada İnönü de gelirdi. Devleti yöneten bu kimselerle, aynı masada, eşit şartlarda iki yıl çalıştım."
CHP'nin Sarıgül'den koruyamadığı İnönü'nün torununa Koç ailesinin sahip çıkması sizce de son derece normal değil mi?