G.Saray, F.Bahçe'yi de yenip son 3 maçını kazanan şampiyon adaylarından biri olarak İzmir'e gelmişti.
Ama öyle bir salona girdiler ki, NBA'de 40 bin kişiye oynamaya alışkın oyuncuları bile müthiş atmosfere şaştı kaldı.
7000 KSK aşığı yeri göğü inletiyordu. Ve artık Pınar KSK'nin Efsanesi unvanını herkesin yakıştırdığı Ufuk Sarıca oyuncularına kelepçeler dağıtmıştı. Öyle bir tempoda başladılar ki maça dayanmak imkansızdı. Sarıca öyle bir savunma yaptırıyordu takımına, G.Saray 5 dakika potayı bile göremedi. Avrupa Kupası'nda Spirou da tam 4 kez bunalmış, 24 saniyede hücum yapamamıştı, rakip tutuklama o maçtan beri devam ediyordu. Triche ile başlayan sayı şov Mbaye ile sürdü. Fransız nefis şutlar atarken, Metecan Birsen çemberler üzerinde hakimiyet kurmuş, ribauntlarda ilahlaşıyordu.
Ve işin ilginç yönü, biz Tony Taylor'dan takımı yönetmesini ve sayılarını beklerken son haftaların formda adamı Yunus Emre Sonsırma fevkalade randıman veriyordu, o oynadıkça da Sarıca, "Yürü" dedi, şans tanıdı. Ama Taylor önemli yıldız. İkinci yarıda sazı eline aldı, tribünleri büyüledi. G.Saray hiçbir maçta 25-7'lik durumla başlamamış, hiç 30 sayı farkla yenik duruma düşmemişti. Cim-Bom, Middleton, Webster, Whittington, Harrison ve Moore'dan randıman alamazken, Türk oyuncularından özellikle Egehan'dan medet umdu, olmadı. Pınar Karşıyaka bu mühim zaferiyle ligde şampiyonluk umut eden takımlara, "Burası Karşıyaka, geçilmez" mesajı verdi.
GELSİNLER DE BAKALIM
G.Saray hezimete uğradı, ligin ilk devresinde Fenerbahçe ve Anadolu Efes de buraya, Mustafa Kemal Paşa Salonuna gelecekler. Bu Türkiye'de eşi benzeri bulunmayan inanılmaz seyirci ve Sarıca'nın adeta bir sihirbaz gibi yönettiği askerleri inanıyorum iki bu iki devi de safdışı edecektir, şimdiden ellerimizi ovuşturalım.
Play-Off'a gireriz diye hedef koymuştuk, şimdi hedefi büyütelim artık. Niye şampiyonluk olmasın? Bu takım bu sezon bunu başaracak güçte ve havada. Seyircinin ebediyete göçen Özgür Soylu için koreografisi muhteşemdi, biz de bu büyük zaferi ailesine armağan ediyoruz.