"Kendine iyi bak" beni kahkahalarla güldüren bir cümle haline geldi. Biz kadınlar aramızda alolaşırken sıkça kullandığımız bir deyimdir. Ağız alışkanlığı mı desek yoksa iyi temenni mi desek? Sonuçta üzerimizde hoş bir etki bıraktığı gerçeği var. Özellikle oğlumla her birlikte olduğumda ayrılırken "Aman oğlum yemeğini iyi ye, sigarayı azalt, kendine iyi bak" cümlesiyle sonlandırırım konuşmamızı. Oğlumun da "Aman anne hep aynı şeyi söylüyorsun" demesine rağmen her seferinde aynı sözcükler ağzımdan dökülüverir. Söz verdim kendime bundan sonra kullanmayacağım diye ama biliyorum ki nafile...
KAÇIŞ CÜMLELERİ
Gelelim bizim konuya. Biliyorum merakla konuyu nereye bağlayacağımı düşünüyorsunuz. Yine bir arkadaşım uzun süren bir ilişkisinden ayrılmış ve "Bir kahve içebilir miyiz" diye beni aradı. Ses tonunu beğenmediğim için kabul ettim. Nişantaşı'nın enerjisini seviyorum. Dertli ve üzüntülü günlerinizde kafa dağıtmak için muhteşem. Yarım saat sonra bir cafede kahve içerken dertleşmeye başladık. Sevdiği adamdan iki saat önce ayrılmış. "Sevgilisi" demek istemiyorum çünkü muhteşem bir duygu yoğunluğu içinde bağlandığı bu aşkın kahramanına sevgili demek olayı ucuza indirgemek gibi olurdu. Karşımda arkadaşım hüngür hüngür ağlayarak anlatmaya başladı. Adamın söylediği en son söz aklıma takıldı: "Kendine iyi bak". Arkadaşım da en çok buna içerlemiş haklı olarak. Yani adam sayesinde mi hayatı iyiydi de benden sonra iyi bak temennisinde bulunuyor? Ben kaçış cümlelerinden bayağı nefret etmeye başladım. Sonra düşünüyorum ve herkese hak vermek istiyorum. Olmuyorsa olmuyor. İlişkiyi bitirmek isteyenin nasıl bir cümle kurması gerekiyor ki? Henüz insanın içini acıtmayan kelimeler icat edilmedi ki... Her şey ne güzel başlıyor. Aslında tüm ilişkiler karşılıklı bir oyundur. Kazanmak için gireriz. Başarımızı oyunun sonu belirler. Oysa dünyada yüzlerce kayıpların arkasında dimdik duran başarılı insanlar vardır ve bir tek alkış bile beklemezler. Ego ön plana çıkınca yarış başlar ve her yarışın bir kazananı vardır. Kaybeden belki ondan daha yeteneklidir. Kim bilebilir başarı bir yarışın ucundadır. Hayatın gizli kahramanlarına ne dersiniz? Kendilerini ortaya atmayı lüzum bile hissetmezler. Sakin ve dingin bir şekilde beklerler. Son noktayı belki de onlar koyar. Aşırı hırs savaşma duygusunu körüklüyor. İkili ilişkilerimizin çıkmazlığı karşısında herkes kördüğüm olmuş durumda.
YÜREĞE BİR ÇİZİK
Beraberliklerimize büyük hayallerle başlıyor, ilişkilerimize büyük anlamlar yüklüyoruz. Ancak bir süre sonra sevdiğimiz insanın üzerindeki yaldızlar dökülmeye başlıyor. Peki bu yokuş aşağı süreç işin olası gereken olgusundan mı? Anladım ki ilişkiler biterken ne tür konuşma yaparsak yapalım, gitmeye hazırlanan taraf karşısındakinin yüreğine bir çizik atıyor istemeden de olsa. Sonuçta; aşklar bitiyor, dostluklar bitiyor, romanlar bitiyor, filmler bitiyor, sevgiler bitiyor. Hayat hepimize okkalı bir kazık atıyor. HEPİMİZ KENDİMİZE İYİ BAKALIM. BİZDEN SONRASI YOK.
