Sessiz sedasız gösterime girip iki sezonu tamamlayan bir fantastik komedi dizisi var, 'Wolf like me'... Adındaki kurt göndermesi, dizinin temasını açık ediyor aslında. Bu bir romantik/kurt filmi... Yani romantik komedi kalıplarını kurt adam alt türü içinde kullanan bir yapım. Burada tek fark, kurdumuzun bir kadın olması.
Eşi vefat etmiş ve sorunlu kızı ile yaşayan (ve romantik ilişkilerde pek de başarılı olamayan) bir adamın hayatının aşkını bulmasının öyküsü bu. Tek sorun, külkedisinin gece 12'de kaçıp gitmesi gibi burada da prensesin dolunay geceleri (insanlara zarar vermemek için) kaçıp inine girmesi. Yani insan formundayken hayli iyi niyetli ve düşünceli bir kurt kadınla karşı karşıyayız. Zaman içinde sevgilisi tarafından sırrı öğrenilen kadın kahramanımızın bu durumu kabullenildiği gibi bir de evlenme teklifi alıyor.
Buraya kadar her şey güzel. Asıl sorun, kadının hamile kalmasıyla başlıyor. Kurt formunda iken doğurursa bebeğine zarar vermeyecek mi?
Dizinin iki sezonu ile ilgili de yeterince ipucu verdim ama bu kesinlikle seyir zevkinizin önüne geçmiyor. Kurt efektleri her zaman başarılı olmasa da bir kara komedi içinde bu durumu çok da önemsemiyorsunuz.
CİCİ KIZ ROLÜ
Yalnız bu diziyi anlatma sebebim, yapımın sadece hoş bir seyirlik olması değil. Alt teması, incelenmeye değer.
Pek çoğumuzun en derin fantezilerinin temelinde asıl doğamızla kucaklaşmak ve bu 'çıplak' halimizle kabul edilebilmek yatmıyor mu? Erkekler, iktidarın erkeğin elinde olduğu toplumlarda genel olarak kendilerini olduğu gibi ifade etme konusunda daha şanslı konumdadır. Oysa kadın hep mış gibi yapmak, toplumun kendisine biçtiği 'Cici kız' rolünü yerine getirmek zorundadır. Eğer özgün haliyle kendini topluma sunarsa kabul görmeyecek, ötekileştirilecektir. Daha da acı olanı, bunu erkeklerden önce 'mevcut düzeni korumak isteyen' hemcinsleri yapacak ve bu 'ayrıkotu'nu dışlayarak cezalandıracaklardır. Toplumun genelini oluşturan bu dominant kadınlar, aslında eril iktidarın devamını sağlar, bir anlamda onu tekrar üretir, eril iktidarı bir daha bir daha doğururlar. (Son romanım Oksitosin, aslında tam da bu konuyu bilimkurgu tonlarında anlatır.) Sıra dışı kadınımızın hayatında sahip olabileceği en önemli şans, onu olduğu gibi kabul edip kendisini bu özelliklerine 'rağmen' değil, bu özellikleri ile seven bir eş bulmak olacaktır.
İşte Wolf like me, tam da bu noktadan hareket ederek senaryolaştırılıyor. Kadının ayda bir kurda dönüşmesi, içindeki vahşi yanı özgür bırakması olarak okunabilir.
Sonuçta kadın, erkeğe göre çok daha hormon bombardımanı altında dalgalanan bir yapı. Onu anlamak her zaman çok mümkün olmasa da kabullenmek mutluluğun tek anahtarı olabilir mi?