Allah katında iyi kul olmanın yolları Kuran-ı Kerim ve Hadisi Şerif'lerde belirtilmiştir. Bunlardan en önemlisi yalan söylememektir. Çünkü Allah'a inanan bir insan yalan söylemez. Yalan söylediği takdirde belki kulları kandırabilir.
Ama her şeyden haberdar olan Allah (c.c.) kulunun bu yalanını bilir. Doğruluk ise mutlaka kazandırır. Çünkü doğrunun sahibi Allah, kulunu hiçbir zaman mağdur etmez. Rivayete göre, sahabelerden Ebu'd - Derda, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'in (s.a.v.) yanına gelir ve şöyle sorar, "Ey Allah'ın Resulü! Müslüman içki içebilir mi? Hz. Peygamber (sav) "içebilir (yanılabilir, günaha girmiş olabilir)" der. Müslüman hırsızlık yapabilir mi diye sorar. Peygamberimiz (s.a.v.); "yapabilir" der. Müslüman zina yapabilir mi diye sorar. Efendimiz "evet yapabilir" buyurur. Bunun üzerine adam sorar "Peki, yalan söyler mi" der. İşte o anda sırtını dayamış olan Allah Resulu Hz.
Muhammed (s.a.v.) Peygamber doğrulur ve hiddetle şu cevabı verir; "Müslüman yalan söylemez. Yalanı ancak iman etmeyen kimse uydurur." Yalan söylemeyi zina kadar, içki kadar, hırsızlık kadar ağır sayıyor Peygamberimiz. Zira yalan, "doğruluk üzerine kurulan" Peygamberlik müessesesinin bütün ilkeleriyle çatışır.
Onun için "asla" der.
YALANIN SONU HÜSRANDIR
Yalan ve sahtekarlık üzerine dünya kuranların geleceği olamaz. Bazen kazanıyor görünseler de neticede mutlaka hüsrana uğrarlar. Hırsızlık yaparak, başkalarının alın terini sömürenler iflah olmaz. İşte Hadis- i Şerif'te yalanın, hırsızlık veya zinadan daha kötü gösterilmesi bundandır. Bunun manası şudur: Gerçek manada iman büyük günâhlar ile bir arada olabilir, fakat yalan ile bir arada olmaz. İşte hadiste, yalanın bizatihi hırsızlıktan daha büyük olduğunun vurgulanmasından ziyade, onun küfrün temelini teşkil eden karakterine işaret edilmiştir. Doğruluk imanın ayrılmaz simgesi olduğu gibi, yalan da küfrün temel esasıdır. Unutmamak gerekir ki, insanların karakterini şekillendiren ahlaki değerlerdir, bu da doğruluk, güvenirlilik gibi soyut kavramlardır.