Ramazan Bayramı'nı idrak ettiğimiz bu günlerde ülkemizin birlik ve beraberliği için bir kez daha dua edelim.
Kim ne derse desin Türkiye'nin içinde bulunduğu belirsizlik ve kaos ortamı gerçek vatanseverleri çok üzüyor. Okuyucularımdan Nurettin Elverir, ülkenin içinde bulunduğu durumla ilgili görüşlerini sağ olsun benimle paylaşmış. Ben de sizlerle paylaşmak istiyorum:
Artık ülkemizde yaşayan herkes büyük bir ayrışma içinde uç noktalara çekiliyor. Laik/Antilaik/Alevi/Sünni/Ulusalcı/Tarikatçı/Türk/Kürt/Kentli/Varoş/Zengin/Fakir/Doğulu/Batılı/Asker/Sivil/Demokrat/Antidemokrat/ Militarist/Demokrat/Patron/İşçi/Sömüren/Üreten/Gelenekçi/İlerici... Bu listeyi uzatmak mümkün; sanki sonu yok gibi. Bunun yanına bölgesel ayrımcılık, memleketçilik, dinsel ayrımcılık vs de eklenebilir.
Oysa Türkiye'de yaşayan her insan, her Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı bu ülkenin ve ayrılmaz bir bütünün parçasıdır. Bu ülkede kazanıp bu ülkede vergi veren, alın teri döken, yatırım yapan, ülkemizin değerlerine değer katan dini, dili, milliyeti, cinsiyeti her kim olursa olsun bir bütündür ve ayrılamaz.
Zaten birçok insan kendisini uçlarda değil ortada görüyor. Gerçekten bir kesimde yer almak gerekiyorsa haktan ve sosyal adaletten yana, insan hakları ve eşitlikten yana, uygarlıktan yana olanlarımız çoğunluktadır.
Bu çoğunluğun esas amacı Türkiye Cumhuriyeti'ni korumak ve kollamaktır. Atatürk'ün "Gençliğe Hitabe"sinde belirttiği gibi mevcudiyetimizin ve istikbalimizin yegane temeli budur. İstiklal ve Cumhuriyet'imize kastedecek düşmanları illa ki dışarda aramamıza gerek yok. Bunlar içimizde de olabilir. Bunlara karşı yapmamız gereken tek şey ayrışmadan, uçlarda olmadan bir bütün olmaktır.
Ayrıca birbirimize hoşgörü çerçevesinde hitap edip, kin ve nefret ile değil saygı ve sevgi ile yaklaşabiliriz. Böylelikle hiç kimse incinmez.
Ben bu ülkede doğdum, bu ülkede huzurlu bir şekilde yaşamak ve torunlarımı sevmek istiyorum. Bunun için gelin birlikte tek yürek olalım.
Gözünüz değil karnınız doysun
"Türkiye'de Ekmek İsrafı Araştırması" sonuçlarına göre tüm kesimlerin ortak kanaati; temel gıda olan ekmeğin çöpe atılmasının en kötü davranışlardan biri olarak görülmesidir. Araştırma, ekmek israfının kötü niyetten ziyade "ihmal ve bilgisizlikten" kaynaklandığını ortaya koymuştur.
Araştırmada, ekmeğin amacı dışında kullanılması, yani insan gıdası olarak tüketilmemesi veya çöpe atılması, israf olarak tanımlanmaktadır. Dolayısıyla insan gıdası olarak kullanılamayıp hayvanlara verilen ekmeklerin de israf edildiği kabul edilmektedir. Zira ekmeğin insan gıdası olarak tüketilmesi için un ve ekmek üretimi sürecinde yapılan işlemler; emek, maliyet ve zaman kaybına neden olmaktadır. Bu yüzden, doğrudan hayvan yemi olarak kullanılabilecek tahıl ürünleri yerine ekmeğin kullanılması ekonomik açıdan israf olarak değerlendirilmektedir.
Ekmeği çöpe atmanın sadece ekonomik açıdan değil her açıdan israf olduğunun toplumun tüm kesimlerince zaten bilindiği, ancak uygun saklama ve tüketme yöntemleri konusunda bir bilgilendirme ihtiyacı bulunduğu vurgulanmaktadır.
Takdir etmek gerek
Söz ekmek israfından açılmışken, gazetemizde yer alan gizemli şair Numan Çelik ile babası Zülkar Çelik'in sizlerin çöpe attığı ekmeği nasıl değerlendirdikleriyle ilgili haberi umarım okumuşsunuzdur. Okuyamayanlar için kısaca bahsedeyim Zülkar Çelik, on yıldır restoranlar ve çöplerden topladığı ekmek artıklarıyla kendi kurduğu özel bir sistemle yem yaparak binlerce sokak hayvanını besliyor. Hayvanları doyurmak için her gün saat 04.00'te kalkan Çelik, bu iş için kendisine yevmiyeli bir de yardımcı bile tutmuş. Gizemli Şair Numan Çelik de babasını yalnız bırakmıyor elbette. Baba oğul takdiri hak etmiyor mu, ne dersiniz?