Başta TBMM'deki İzmir milletvekillerini, tüm aydınları, öğretmen ve öğrencilerimizi şimdi büyük bir görev bekliyor.
* * *
Önce yıllardır uygulanan sisteme bir bakalım.
76 yıl boyunca yürürlükte bulunan 31 Haziran 1934 tarih ve 2527 sayılı Basma ve Resim Derleme Kanunu'nun 8. maddesi gereğince, Türkiye'de basılan her eserin birer nüshası:
* Ankara'daki Milli Kütüphane'ye,
* Ankara Adnan Ötüken İl Halk Kütüphanesi'ne,
* İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi'ne,
* İstanbul Beyazıt Devlet Kütüphanesi'ne
* İzmir'deki Milli Kütüphane'ye ücretsiz olarak yollanmaktadır.
* * *
Ne var ki, halen TBMM Komisyonu'nda bulunan bu tasarı yasalaştığı takdirde İzmir Milli Kütüphane bu listenin dışında kalacak.
Hangi sebepledir bilinmez, 1912 yılında özel bir dernek tarafından kurulmuş, Atatürk'ün direktifi ile Derleme Kanunu kapsamına alınmıştı.
Bugüne kadar, araştırmacıların ve sayısız bilim adamının yüksek lisans, doktora, doçentlik, profesörlük tezlerini hazırlamak için yararlandığı bu tarihi bilim yuvası işlevsiz hale getirilmek istiniyor.
Atatürk'ün İzmir'e her gelişinde gittiği mekanların başında Milli Kütüphane var.
Adını taşıyan derneğin destekleriyle kurulmuş bulunan vakfın maddi gücü ile yaşatılmaya çalışılan İzmir Milli Kütüphane, TBMM'deki tasarı yasalaştığı takdirde ölüme terk edilmiş olacak.
Bu kaderin önlenebilmesi için önce TBMM'deki İzmir ve Egeli milletvekillerimizin, bütün aydınların, öğretmen ve öğrencilerin bu önemli davaya sahip çıkmalarını bekliyoruz.
Bilgi için telefonlar: 0232 484 20 02 veya 0 232 484 82 54
kentten
Mimar gözü ile İzmir'de sanat!
Emin İpek, İzmirli bir mimar, evi de Güzelyalı'da...
Okurumuz, geçtiğimiz hafta sonnunda Gaüzelyalı'daki Kültür Merkezi'ne gitti ve izlenimlerini de bize yazdı.
İşte, Emin İpek'in notlarından satırbaşları...
* * *
Önce Ali Poyrazoğlu, ardından da Burçin Büke, İzmir'de sanatı ve belediyenin politikasını eleştirdi.
Yerden göğe kadar da haklılar. Size çok taze bir örnek vereyim.
Dün Güzelyalı'daki Kültür Merkezi'ne gittim. Önce güvenliği geçtim sonra iki bayanın çalıştığı danışma bölümüne girdim.
Resim ve piyano kurslarıyla ilgili bilgi almak istediğimi söyledim.
Aydan gelmişim gibi baktılar yüzüme.
Ağustos 15'ten itibaren ön kayıt yapıyorlarmış, Ekim ayında da kurslar başlıyormuş.
İşte belediyelerimizin ve dolayısıyla İzmir'in sanat anlayışı ve sanata verdiği önem.
Öğretim yılı boyunca, çocuklarımız SBS ve ÖSS derdine düşüp, haftanın yedi günü zaten okul ve dersanede zaman harcıyor.
Dersleri dışındaki konularda kendilerini yetiştirmek için en uygun zaman yaz ayları.
Öğrenci velileri için de durum aynı. Onlar da öğretim yılı boyunca çocuklarının peşinden koşuyorlar, öğrenciymiş gibi.
Onlar için de en uygun zaman yaz ayları.
Öğrenci ya da öğrenci velisi olmayan insanlar da çalışmalarına ara vermek istemeyebilirler. Yaz aylarını sanatsal etkinliklerle değerlendirmek isteyebilirler.
Ama belediyenin kültür merkezi, tam kadro çalışmasına rağmen, 4 ay hiçbir etkinlik sunmuyor. Oldu olacak tam kapatsınlar da, memurlara verilen maaştan ekonomi yapılsın.
Peki kış aylarında durum nedir? Belediye, hiç yakışık almayacak bir şekilde, ön kayıt uygulaması yapıyor. Ön kayıt demek, yeterli talep olursa kurs açılacak demek. Oysa belediye, bir kişi bile başvursa kurs açmalıdır. Çünkü belediyenin kültür merkezi ticari amaçlı bir işletme değildir.
Bu kafayla giderlerse, daha çok eleştiri alırız. Çünkü en başta belediye, insanlara imkan sağlamaktan kaçınıyor.
duvardan
Aslan, yattığı yerden kalkar.
küpe
Dünyada sadece iyi ve kötü müzik vardır. Ben birincisini tercih ediyorum.
L. Armstrong
fıkra
Parayı veren kim?
Bir papaz, kilisenin kapısına kocaman bir levha asmıştı.
"Ben hepiniz için, bütün gün dua ediyorum."
Ertesi gün levheya yeni bir cümle eklendi:
"Hepinizin haklarını ben savunuyorum. Avukatınız..."
Daha sonra doktor da bir cümle ekledi:
"Sağlığınızı koruyorum. Doktorunuz..."
Sonunda vatandaşın biri şu cümleyi ekledi:
"İyi, hoş ama... Hepinizin parasını ben ödüyorum. Ne böbürleniyorsunuz?"