Türk siyaseti karizmatik liderleri sever. Hatta denebilir ki lideri karizmatik bir kişilik değilse o siyaset teknesini yüzdürmek de zorlaşıyor. Cumartesi günü Ankara'da yapılan AK Parti kongresi, hangi kritere vurursanız vurun, Türk siyasi tarihinde yerleşik parti ve lider kavramlarını yeni baştan tarif etmemizi gerektirecek kadar yüksek bir çıta koydu ortaya. Salondaki düzen ve buna karşılık müthiş coşku; o coşkunun içini dolduran partili yaratıcılığı görülmeye değerdi. AK Partilileri izlerken Anadolu muhafazakarlığının çekingen ve içe kapalı davranışlarının tamamen özgüven yüklü, vücut diliyle de kendini ifade etmeye hazır bir görünürlüğe dönüştüğünü gördüm. Zaten derinlemesine bir AK Parti analizi yapacaksak eğer, AK Parti'nin toplumun dibinde yaşayan insanlara nasıl yaşama sevinci vererek onları merkeze taşıdığı hususu üzerinde uzun uzun durmak gerekir.
***
AK Parti geçmişte DP'nin özel şartlarını saymazsak gerçekten inanılmaz ve emsalsiz bir parti. Etrafımıza baktığımız zaman sanki bu ülkede hiç AK Parti'li yokmuş gibi geliyor bize. Ancak asıl gerçek şudur ki şu an partilerine sadece siyasi bir aidiyetle değil, yanı zamanda kültürel bir aidiyetle bağlı olan tek seçmen topluluğu neredeyse tek AK Parti'de var. Türk siyasetinde bu büyüklükte hem kitle partisi hem de misyon partisi olan bir siyasi parti daha önce hiç olmamıştı. Nitekim salondaki intizamdan, insanların yüzlerindeki özgüvenden ve coşkudan bunu anlamak mümkün. Sekiz yıllık iktidar döneminden sonra hala deforme olmadan yoluna devam eden bir parti AK Parti. Bu bile daha öne örneğine rastlanmamış bir durum.
***
Bu kongre AK Parti'nin kurucusu ve her şeyi Recep Tayyip Erdoğan'ı bir kez daha siyaset dünyasının gündemine taşıdı. Gerçekten AK Parti lideri Erdoğan bu kongrede de olağanüstü bir performans sergileyerek daha önce kendisiyle ilgili değerlendirmeleri fazlasıyla doğruladı. Türk siyasi tarihinde gösterilen sevgi ve bağlılık bakımından Menderes ve Tayyip Erdoğan arasına bir üçüncü kişinin girebilmesi mümkün değil. AK Partililer Erdoğan'ı hem çok seviyorlar hem de çok sayıyorlar. Düşünebiliyor musunuz, 8 yıllık bir parti başkanı kongresinde delegelerin bir tek fire vermeden tamamının oyunu alarak yeniden genel başkan seçilebiliyor. Bir kitle partisinde imkansız bir şeydir bu.
***
Ben Tayyip Erdoğan'ın icraatlarını destekliyorum. Onun samimiyetine, vatanseverliğine inanıyorum. Doğuda batıda, güneyde kuzeyde eşit oranda sevilen tek lider olduğunu görüyorum. Bu yanıyla da ülke insanlarını birleştiren tek siyasetçi olduğu açıkça bellidir. Bunu anlamak için son seçimde partilerin aldıkları oyların dağılımına bakmak yeterlidir. Tam bir "birleştirici liderlik" sergiliyor Erdoğan. Ama benim Erdoğan'ı desteklememe neden olan en önemli tarafı vizyonudur. Erdoğan Türkiye vizyonuna sahip bir lider. Onun bir gelecek tasarımı var. Bir takım fanatiklerin sandığı gibi de "özel niyetleri olan" bir tasarım değil bu üstelik. Kesinlikle Cumhuriyeti, laikliği ve bir bütün olarak çağdaş Türkiye ülküsünü kuvvetlendirecek bir vizyon bu. Cumartesi günü yaptığı konuşma Özal'ın 3. İzmir İktisat Kongresi'nde yaptığı konuşmadan sonra beni en fazla tatmin eden konuşmaydı. Bana göre ortaya bir milli birlik ve beraberlik vizyonu koydu Başbakan Erdoğan. Üstelik bu vizyonu tamamen bu ülkenin kültür ve medeniyetine ait motiflerle inşa etti. Türk-Kürt ayırmadı; sağcı-solcu ayırmadı; Alevi-Sünni ayırmadı. İnsanı merkeze alan bir barış ve kalkınma vizyonu sundu.
AK Partililer boşuna Tayyip Erdoğan'ı sevmiyor.
Batılılar onun liderliğine boşuna saygı duymuyorlar.
Bizim gibi başka siyasi kabilelerden gelmiş insanlar Tayyip Erdoğan'a yalakalık olsun diye destek vermiyorlar.
Kabul edilsin veya edilmesin, tarih Türk milletine büyük hizmetler yapan ve yapacak olan bir Başbakan armağan etmiştir.
8 yıldır eskimeden varlığını sürdürmesinin sırrı da buradadır herhalde.