Dün 14 Mayıs 1950'nin 60. yıldönümüydü. Keşke her 14 Mayıs'ı adı konmuş ve resmiyet kazanmış bir demokrasi bayramı olarak kutlayabilsek. 27 Mayıs'ı yapan yeniçeri çeteleri bu talihsiz ülkeye ve bu ülkenin mazlum insanlarına 20 sene darbeyi resmi bayram olarak kutlattılar. 20 sene Türk milletine zehir yedirdiler. 20 sene bu millet Menderes'in hizmetlerini ve o güler yüzünü hatırlayarak o kara güne tahammül etti. 12 Eylül gibi bir askeri darbe bile 27 Mayıs'ı bayram yapan zihniyete daha fazla tahammül edemedi.
Nitekim 12 Eylül'ün yaptığı ilk iş, 27 Mayıs'ın bayram olmaktan çıkarılmasıdır. O nedenle içimde her zaman Kenan Evren'e karşı elimde olmadan duyduğum bir sempati vardır. Bana göre hukuk, Evren'i yargılamalı ve en ağır cezaya çarptırmalıdır. Ancak sırf Türk milletini 20 yıllık bu eziyetten ve aşağılık durumdan kurtardığı için de Türk milletinin affına mahzar olmalıdır. Ve tabii Demirel gibi tüm hayatı boyunca Menderes ve DP istismarı üzerinden makam mansıp devşirmiş siyasetçiler de milleti onca iktidar devirlerinde bu aşağılamadan niye kurtarmamışlar, ayrıca sorgulanmalılar ve vicdanlarda en ağır cezaya çarptırılmalıdırlar.
***
Çok şükür bugün ülkemiz yakın tarihin bu utanç verici ayıplarından birer birer kurtuluyor.
İşte Abdullah Gül. Devletimizin başkanı olarak rahmetli şehit Adnan Menderes'in doğduğu toprakları ziyaret etti. Çakırbeyli'de merhum Menderes'in biricik yadigarı Aydın Menderes'le 14 Mayıs'ı kutladılar. Devletimizin başkanı 14 Mayıs'ın mana ve önemini ancak bu kadar güçlü bir biçimde gösterebilirdi, bunu en üst düzeyde gerçekleştirmiştir. Bu davranışıyla oturduğu makamı hak etmiş ve helal süt emmiş bir memleket evladı olduğunu göstermiştir. Umarız hükümet 14 Mayıs'ı resmi demokrasi bayramı olarak ilan etmekte gecikmez. Cumhurbaşkanımızın her 14 Mayıs'ta sergilediği bu tutum ve gösterdiği özen, aslında ilgililere en açık işarettir.
***
14 Mayıs'ın tarihimizdeki yeri ve önemi bir gazete makalesi ile anlatılamaz elbette. Ancak bilinmelidir ki, bugün uygarlık adına, insan hakları adına, din ve vicdan hürriyeti adına, refah ve kalkınma adına neye sahipsek, bir çoğunun temelleri 14 Mayıs 1950'de atılmıştır. Aydın Menderes'in yüksek bir tefekkür tespitiyle ifade ettiği gibi, Cumhuriyetin kuruluşunun tamamlandığı, kendi kaderine hükmeden bir milletin tarih sahnesine çıktığı bir gündür 14 Mayıs. 14 Mayıs şafağında Menderes ve arkadaşlarının yaktıkları demokrasi meşalesi, tam 60 yıldır her türlü ihanete rağmen yanmaya devam etmektedir. Bu meşale hiç yere düşmemiştir.
Bundan sonra da düşmeyecektir.