Bu konu tartışılıyor ve daha çok tartışılacak. Çünkü Türkiye'nin Çin'den bir silah sistemi alması sadece herhangi bir silah alış verişi olarak değerlendirilemez; bu mesele pek çok konuda olduğu gibi Türkiye'nin aynı zamanda savunma anlayışını da bağımsız bir eksende geliştirme arzusunu ifade ediyor.
Yani burada kilit kelime bağımsızlıktır.
Meselenin bir başka boyutu daha vardır ve bu boyut siyasidir. Türkiye Çin devletine her zaman samimi, güvenilir bir ülke olduğunu göstermiştir. Doğu Türkistan Türkleri'nin varlığı tartışılmaz sorunlarını hiçbir zaman Çin'in arkasından dolanarak veya düşmanca yöntemlerle istismar ederek kullanmamıştır. Eleştirilerini Çin tarafına açıkça ve yüz yüze ifade etmiştir. Üstelik Türkiye Uygur Türkleri'ni Çin'le arasında bir sorun olarak görmemiş, aksine, Türk-Çin dostluğunun bileşeni olarak değerlendirmiştir. Çin tarafı da Kürt konusunda benzer bir tutarlılık çizgisini benimsemiştir.
Bugün gelinen işbirliği noktasında bu karşılıklı güven ortamının payı büyüktür. Nitekim bilmeyenlere hatırlatalım ki bugün Yüksek Hızlı Trene biniyorsak Çin'in verdiği ucuz kredinin bunda büyük payı var.
***
Gelelim Türkiye'nin neden Çin füze sistemini tercih ettiğine:
Aslında Türk - Çin ilişkilerinin stratejik bir boyut kazanması Ak Parti iktidarının bağımsızlıkçı karakterinden dolayı 2002 yılında, yani iktidarın ilk yıllarında başladı. Savunma Sanayi Müsteşarlığı bu ilişkiyi ustaca yönetti. Çin tarafı konuya ilişkin tekliflerini her geçen gün Türkiye açısından daha cazip hale getirdi. Sonuçta on senelik bir uğraşın ardından Türk tarafını ikna etmeyi başardılar.
Türkiye, elbette muhatabının dostluk duygularını sınayarak bir siyasi karar verdi.
Bu kararı verirken Türkiye'nin milli çıkarlarını koruma siyaseti de yerli yerine oturtuldu.
Bir kere Çin tarafının verdiği teklif ekonomik açıdan da cazipti. ABD'li ve batılı firmalardan 1 milyar dolar daha ucuz bir teklifti bu. Teknolojisi ise üstün bir teknoloji. Ama daha önemli ve kritik bir taraf var bu alış verişte: Çin füze savunma sistemini verirken aynı zamanda teknoloji transferi de yapacak bize. Bu şu demektir: bizim mühendislerimiz de artık balistik füze sistemleri yapmayı öğrenecekler. Türkiye bu bilgileri tamamen savunma amaçlı kullanacak bir ülkedir.
Çin dışındaki ülkeler, bize "Niçin Çin füzesi alıyorsunuz?" diye sitem edeceklerine bize ne teklif ettiklerine bir bakmalıdırlar.
Bu beylere hatırlatmak lazımdır ki o kaz gibi yoldukları eski Türkiye çok gerilerde kaldı.
***
Türkiye bu alışverişle gerçek bir ulusal başarı kazanmıştır; buna hiç şüphe yok. Bu gelişme hem Çin'le Türkiye arasındaki ilişkilere dünya ve bölge açısından çok önemli bir derinlik kazandıracak hem de Türkiye'nin bölgesel ve küresel etkinlik potansiyelini büyütecektir.
Bu yeni gelişme iki ülkeye de hayırlı olsun!