Oyuncular vardır, bir filmde veya dizide kısacık görünürler ama o kısacık rolleriyle hafızalara kazınırlar. Duruşları ile mimikleri ile bakışları ile sesleri ile öyle bir oynarlar ki, izlemeye doyamazsınız. Tuncel Kurtiz de böyle bir oyuncuydu. Oynadığı her oyunda, dizide, filmde ağırlığını hissettirdi. Lakin 'Ezel' dizisindeki 'Ramiz Dayı' rolü ile fenomen oldu 70 yaşında. Gençler tarafından keşfedildi zira. Dizideki replikleri ile sosyal medyanın en çok paylaştığı isimlerden biri haline geldi. Oscar Wilde dizeleri onun sanıldı ama olsun tok sesi ile okuduğu şiirler yüreğimize işledi.
Bugünün çocukları ve yarının gençleri onu televizyon dizilerindeki efsaneleşmiş rolleri ile hatırlayacaklar ama o hayata bakışı duruşu değerleri ile bunun değerini bilenlerin kalbinde hep yerini koruyacak.
ZEYTİNBAĞI OTEL
Gömüldüğü yer olan Güre'nin Çamlıbel Köyü'nde bir evi vardı butik otel olarak da işletilen. Geçtiğimiz Aralık'ta Ege Zeytin ve Zeytinyağı İhracatçılar Birliği'nin düzenlediği toplantı nedeniyle Güre'ye gitmiş ve pazar kahvaltısını adını Zeytinbağı koyduğu bu otelde yapmıştık. Dizi çalışmaları nedeniyle İstanbul'da olduğu için kendisini görememiştik ama adını epey anmıştık. Öyle güzel bir cennet yatmıştı ki eşiyle birlikte burada. Bahçedeki ağaçlar, antika değerindeki eşyalar, zeytinyağı ile yapılan yemekler, yöre meyveleriyle yapılan reçellerde kısacası her yerde mütevazı karı-kocanın imzası vardı.
"Yaş 70 iş bitmiş" derler eskiler ama o eskidendi. 77 genç bir yaş günümüzde. O da bunu bildiği için 87, hatta 97 yaşına kadar yaşamak istediğini söylemişti. Olmadı ama. Galiba yılların yaşanmışlıkları acıları yaraları izlerini ruhumuzda hissettirmese de bedenlerimizde hissettiriyor.
GENÇLERİ VEFASI
İki gündür onunla ilgili haberleri izleyince üzerinde durmak istediğim bir konu da genç oyuncuların vefası. Yol arkadaşları bir yana oynadığı dizilerdeki genç oyuncuların vefat haberini alır almaz evine koşması törende ve cenazesinde bulunması önemli. Bu, bir bakıma onun eseri. Ne kadar çok sevdirmiş ki kendini, iyi gününde yar alanlar son yolculuğunda da onu yalnız bırakmadılar.
"İnsan durmadan arayan, çabalayan, kendisini yenileyen harikulade bir varlık. Umudumu kaybetmem ben. Bir gün insanların dünyayı daha güzel bir yer haline getireceklerine inanıyorum" diyen biri sevilmez mi?
"Sansürden korkmam ben. Yeter ki otosansürün olmasın. Ben fikrimi söylüyorum. Komünüstim diyorum" diyebilen biriydi o. Nur içinde yatsın.