Evlat acısı yaşayan BDP'li Sırrı Sakık hakkında sosyal medyada yazılıp çizilenler, bu ülkede insan kontenjanından nefes alıp veren yaratık sayısının ne kadar çok olduğunu bir kez daha gösterdi bize.
Bu ne kin, bu ne düşmanlık?
Hitler mezarından doğrulsa "Bu kadar fanatiğini ben bile yetiştiremedim" diye hayıflanır!
Kimse kusura bakmasın, bu insanların 140 karakterlik sözde vatanseverliklerinin ülkeye verdiği zarar PKK'dan daha az değil.
Türkiye, 30 yıldır iki yakası bir araya gelmesin diye üzerine salınan PKK'lı hainlerle mücadele ediyor.
Terör illeti yakamıza yapışmasaydı bugünkü Türkiye'ye bir Türkiye daha ekleyebilirdik.
Henüz 20'sinde toprağa düşen on binlerce fidan ve savaş baronlarının cebine giden yüz milyarlarca dolar kaybettik 30 yılda.
Ama bölünmedik.
Kürtlerin yüzde 90'ı hala bu ülkede Türklerle bir ortak geleceği olduğuna inanıyor.
Yani bölünmeyi istemiyor.
Şu gerçek çok net bir şekilde anlaşıldı:
PKK'nın gücü iki halkı bir arada tutan kardeşlik bağını kopartmaya yetmeyecek.
Asıl tehlike milliyetçilikle ırkçılığı birbirine karıştıran fanatikler.
Türk ya da Kürt olmaları fark etmiyor, çünkü aynı amaca hizmet ediyorlar.
Bu ülke bir gün bölünecekse onların yüzünden bölünecek.
BDP'li vekilin gözleri önünde intihar eden oğlunun ardından yazdıkları, insanım diyen herkesin kanını dondurtacak cinsten.
Bunun adı vatanseverlik, milliyetçilik filan değil, düpedüz kafatasçılık ve ırkçılıktır.
Bir cenaze üzerinden nefret ekip öfke biçmenin bizim kültürümüzde yeri yok.
Siz şiddeti, nefreti körükledikçe PKK'ya mesafeli duran insanları da ötekileştirdiğinizin ve terör örgütünün kucağına iteklediğinizin farkında değil misiniz?
Allah aşkına o klavyenin başına geçtiğinizde yazmaya başlamadan önce iki kez düşünün.
Hatta mümkünse bu konulardaki değerli görüşlerinizi kendinize saklayın.
Hepimiz için en hayırlısı bu olur.
ÇOK GÜZEL HAREKET
Hep kötü şeyler olmuyor elbette bu ülkede.
İnsana yarına dair umut veren, alkışı hak eden güzellikler de yaşanıyor.
AK Parti Manisa Milletvekili Selçuk Özdağ, geçtiğimiz hafta Diyarbakır, Şırnak ve Muş'tan 39 çocuğu Manisa ve İzmir'de ağırladı.
O çocuklar hayatlarında ilk kez deniz gördü, ilk kez vapura bindi.
Ne var bunda? diyenler olabilir.
Sizin için bir anlam ifade etmeyebilir ama gözlerini açtıkları ilk günden itibaren silah sesiyle tanışan o çocukların duygu dünyasında çok önemli izler bıraktı bu gezi.
Projenin adı zaten her şeyi anlatıyor:
"İnadına Kardeşlik, İnadına Barış."
Vekil Özdağ, bu projeyle Türkiye'nin doğusu ve batısı arasında bir kardeşlik köprüsü oluşturmayı hedeflediklerini söylemiş.
Şubat ayında Manisa'dan 40 öğrenci de Diyarbakır'a giderek iade-i ziyarette bulunacakmış.
Bir tarafta toplumsal barışı dinamitlemek için var gücüyle klavyenin tuşlarına basan twitter milliyetçileri, diğer tarafta 'inadına kardeşlik, inadına barış' diyen sağduyu sahipleri.
Hangisi gerçek vatansever sizce?
Ne demişti Atatürk hatırlayalım...
"Vatanını en çok seven görevini en iyi yapandır."