Prodüktör olarak yaptığım en önemli işler arasındadır çocuk prodüksiyonları. Ne albümler çıkardım, ne şarkılar yazıp besteledim. Ne dualar aldık yaptığımız işler için...
Geçen hafta önce Cengiz Semercioğlu, ardından Hıncal Uluç köşelerinde değindiler çocuk şarkılarına... Cengiz, Barış Manço'dan, Hıncal ustamız da Modern Folk Üçlüsü'nden söz ettiler. Bir şeylerin eksik kalmasına gönlüm razı olmadı. Ben de yazayım dedim...
***
İlk olarak Modern Folk Üçlüsü'nün çocuk şarkılarından yaptığı albümü hatırlarım 70'lerin başlarında. Ne güzel şarkılardı onlar, çok sesli söyledikleri. Sevgili Uluç'un söz ettiği...
Ben de 1974'de kolları sıvadım. Rahmetli Ferdi Yücedağ üç masalı senaryolaştırdı, radyo çocuk tiyatrosuna oynattı. Ben masalları Bülent Ortaçgil'e verdim, o da besteler yaptı. Kendi gitar çalıp söyledi, Attila Özdemiroğlu keman çaldı. Bu çalışma bir ilkti ve "3 Masal" adıyla long-play olarak piyasaya çıkardım. Annelerden ilk dualarımı o zaman aldığımı hatırlıyorum...
***
Nükhet Duru'yu 1976'da ilk albümü "Bir Nefes Gibi"yle lanse edip, 1978'de "Melankoli" albümüyle zirveye oturtunca çocuklara yönelik bir çalışma önerdim. Doğan Canku ve Cenk Taşkan'la ortak çocuk şarkıları ürettik. Ben de yazıp besteledim. Şeref Canku, Muammer Sun şarkıları derken; o 1974'te müziklerini Ortaçgil'in yaptığı masalları Nükhet'e anlattırdım. 1979'da yayınladığım çok güzel bir albüm oldu ve yine annelerin duasını aldık...
***
1991 yılında bu kez Aysun'a bir çocuk albümü yaptım. Ayşegül Kankale adında bir söz yazarının çocuklar için yazdığı sözleri besteledim ve Aysun seslendirdi. Kasette ben de "Ki Ki Ki - Ko Ko Ko"yu söyledim. Albüm büyük sükse yaptı ve Hürriyet Gazetesi yazdığım notaları sözlerle birlikte Aysun'u da kapak yaparak ilave olarak verdi. Yüz binlerce eve girdi o şarkıların notaları. Annelerin bir kez daha duasını alırken, bir gün Gülgün Feyman'dan fırça yedim. "Senden nefret ediyorum" dedi. Çocuklarım arabada ve evde sizin kasetten başkasını dinlemiyorlar. Üç tane eskittim, dördüncüsünü aldım. Artık dinlemeye tahammül edemiyorum." Tam o dönemde İlkyaz dünyaya gelmişti. Geceleri Aysun yorgun düşüp İlkyaz'ı kucağıma verdiğinde bizim kaseti çalıp İlkyaz'ı uyutuyordum. Ben kendimden bile dua aldım...
***
1998 yılında o besteleri yeniden aranje ettik. Yenilerini ve çocuklar için uygun olabilecek türküleri, bir de popüler yabancı çocuk şarkılarını ekledik. Dört albüm hazırladım. Her bir şarkının play-back'ini yani karaokesini de şarkıların ardına ekledim. 8 yaşındaki İlkyaz da katıldı aramıza. Pop Çocuk 1-2-3-4 olarak piyasaya çıkardım. Turkcell'de sponsor oldu. Bu kez duasını aldıklarımız ve teşekkür edenler arasında yüzlerce anaokulu ve ilkokul öğretmeni de vardı. Özellikle karaokeler
çok işlerine yaramıştı...
***
Yıllar sonra şarkıları tekrar harmanlayıp bazı eklemeler yaparak günümüz çocukları için yeniden çıkarmayı düşündüm. Ama Telif Hakları yasasının insanın aklını uçurtan yönetmelikleri ve yöneticilerin "aman bir korsan çıkar da başımı derde sokar, ben öyle bir tedbir alayım ki, kimse bir şey yapmasın" zihniyeti kendi ürettiğim şarkıları, yaptığım prodüksiyonu müzikseverlere sunmamı engelliyor. Elimde işletme belgelerim var. Ama bir şarkı çıkarsanız ya da bir şarkı ilave etmeye kalksanız geçerliliğini kaybediyor. Yıllardır izini kaybettiğim Ayşegül Kankale'nin onayı olmadan şarkıları yayınlayamıyorum. Her emeği geçenden tekrar imza ve izin almam gerekiyor. Eskiden "Taahhütname" verirdik çıkacak sorunların sorumluluğunu yüklenirdik şimdi onu da kabul etmiyorlar. "İzini bulamadığımız telif sahipleri için mahkemeye müracaat edin, belki bir yıldan fazla bir süre sonra bulunamadı diye izin çıkar" diyorlar...
Hırsıza ve korsana yaptırım uygulayacağına, baştan herkese hırsız ve korsan muamelesi... Kültür Bakanlığı sıkıntının farkında ama yeni yasanın ve yönetmeliklerin çıkması altı ayı bulacak. Telif Hakları Müdürlüğü de yeni yasa yayınlanıncaya kadar da yapımcıların canına okumaya devam edecek...
***
Çocuk Şarkıları'yla başladık, telif hakları sıkıntısıyla bitirdik. Ama bir dolu kültür mirasını müzikseverlere sunamamak ve bürokrasiye takılmak canımızı o kadar acıtıyor ki!