Son toplantıda verdiği kararlarla Merkez Bankası enflasyonla mücadelede ne denli kararlı olduğunu ekonomik aktörlere duyurmak istedi. Bir süredir enflasyon ve düşük büyüme hızı arasında sıkıştığından açıkçası faiz artırımından mümkün olduğunca imtina etmeye çalışıyordu. Bu yüzden piyasa aktörleri nezdinde fiyat istikrarı hedefini ikincil planda tutabilir kuşkularına neden oluyordu.
Ağırlıklı ortalama fonlama oranını gerektiğinde yükseltebilmek adına yaptığı 50 baz puanlık faiz artırımı ile bu kuşkuları bir nebze olsun giderdi Merkez Bankası...
Nisan toplantısından iki önemli mesaj çıkarabiliriz. Birincisi ana hedefi fiyat istikrarına tamamen konsantre olacağına, bu bağlamda parasal sıkılaştırmanın güçlendirileceğine karar vermiş.
Bu nokta çok önemli... Çünkü, referandum sonrası ve Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinde ılımlı aday Emmanuel Macron'un ipi göğüsleme olasılığının yüksek olması gibi faktörlere bağlı olarak gevşeyen kurlara itibar etmedi, daha rasyonel olmayı tercih etti. Dolayısıyla Merkez Bankası enflasyonla mücadelede ne kadar kararlı olduğunu son toplantıda aldığı aksiyonla kanıtlamış oldu. İkincisi ise bazı politik telkinlere rağmen ana hedefinin gereğini yaparak bağımsız bir para otoritesi olduğunu gösterdi.
NE ANLAMA GELİYOR?
Bu iki önemli unsurun altını çizdikten sonra aldığı kararın ne anlama geldiğine ve piyasalara etkisine de değinelim...
Hem istikrarlı fonlama oranında hem de marjinal fonlama oranında bir değişiklik yapmayarak bu iki faiz oranını sırasıyla yüzde 8 ve yüzde 9,25 seviyesinde bıraktı.
Açıkça söylemek gerekirse beklentilerimizin dışında sadece "Geç Likidite Penceresi" faiz oranında 50 baz puan artışa gitti. Zaten son birkaç toplantıda benzer aksiyonu almaya çalışıyor politika faiz oranına ve gecelik faiz oranına dokunmadan. Bu da enflasyonun geçici olduğu, belli bir süre sonra aşağı geleceği öngörüsüne dayanıyor. Eğer enflasyonda yukarı yönlü bir direnç oluştuğu kanısına varmış oldaydı, geç likidite faiz oranı yerine politika faiz oranında ve faiz koridoru üst bandında artırım yapardı.
GEÇİCİ SÜREÇ
27 Ocakta iki haneye çıkan ağırlıklı ortalama fonlama oranı son aylarda 11,20-11,50 bandında dalgalanıyor. Kısa bir hatırlatma;
Merkez Bankası bankaları fonlarken politika faiz oranı, borç verme faiz oranı ve geç likidite penceresi faiz oranını kullanıyor.
Sonuçta üç kanalın ağırlıklı ortalamasını alarak fonlama maliyetini belirlemiş oluyor. Uzun süredir yüzde 8 seviyesindeki politika faiz oranını kullanmıyor.
Yüzde 9,25 düzeyindeki borç verme faiz oranı ve çoğunlukla yüzde 11,75 geç likidite penceresinden fonluyordu. Çarşamba günü yüzde 12,25'e çıkararak kredi kanallarını biraz daralttı.
Diğer bir deyişle bu yolla iç talebi baskılamış olacak.
Sözün özü Merkez Bankası normal koşullarda saat 16'dan sonra likiditeye sıkışan bankaları fonladığı geç likidite penceresinde artım yaparak yüksek faiz sürecinin kalıcı olmayacağını vurgulamış oldu. Piyasa aktörleri de benzer tahmine sahip olduklarından son kararın gerek faiz gerekse kurlar üzerindeki etkisinin sınırlı kalacağı görünüyor. Yani gösterge tahvil faiz oranındaki hafif sıçrama ve kurlardaki hafif düşüş önümüzdeki hafta düzeltme hareketleri ile uzun vadeli trendlerine geri döneceklerdir.