Geçen hafta, bir erkeğin maç izlerken ne hale geldiğini, karısının yaptığı şaka üzerine ekranı nasıl parçaladığını izlemiştik sosyal medyada paylaşılan bir görüntüden. Daha beteri olabilir mi, diye aklınızdan geçti mi? Bir erkek futbol takımı yenilince ne hale gelir, en kötü ne yapar düşündünüz mü? Düşünmeye pek hacet yok, okuyoruz, biliyoruz, duyuyoruz; maç çıkışı birbirine girenleri, yaralananları, hatta hayatını kaybedenleri... Erkekleri bu noktaya ne getiriyor ve nasıl oluyor da, akıllarını yitiriyorlar, bilim adamları elele versin açıklasın isterim. İnsan psikolojisi üzerine çok kitap okudum, gerçekten çok kitap okudum. Yine de ikna olmuyorum, okuduklarım ne yapılanları ne söylenenleri anlamama yetiyor.
AKLI SELİM SEYİRCİ YOK MU?
Milli takımın İspanya maçı malum; hangi insan Fatih Terim'in kızına o cümleleri yazabilir, nasıl bir insan evladı o düşünceleri aklından geçirir, geçirebilir...
İnsanın davranışlarını kontrol edememediği nokta beni çok heyecanlandırır, iyi anlamda değil ama. Korkutur diyelim...
Açlık, susuzluk, cinsel arzular karşısındaki kışkırtıcı ve içgüdüsel tavırlar ilgimi çekmiştir. Şöyle ki, çok aç kalan ve diyelim ki bir ıssız adada mahsur kalan adam gayet rahat bir şekilde çiğ balık, et yiyebilir, bir hayvanı avlayabilir... Ancak öyle durumlar var ki, tıpkı bir futbol takımını desteklemek gibi; sonradan öğretilen, sonradan kazanılan ve klişeleştirilmiş bilgilerle yoğrulan zihnin darmaduman olması gibi; işte beni korkutan hadise bu.
Beynin yanması gibi, motorun su kaynatması gibi; gol yedikten sonra öfkeden sağı solu kırmak, hatta insanlara bıçak çekmek?
Tam tersi de hastalıklı, takım gol atınca dünyanın en mutlu insanı olmak, hoplamak zıplamak, statta tanımadığı adamlarla kucaklaşmak! Karısının başını okşamayan, bir kez kucaklayıp hoplatmayan adam, kalkıyor hiç tanımadığı bir erkekle kucak kucağa ağlayarak bir de, zıplıyor... Fatih Terim'in kızına yazılan mesajları içim burkularak okudum, midem bulandı.
O cümleleri akıl sağlığı yerinde bir insanın yazabileceğini sanmıyorum. Bence hiç sorgusuz sualsiz tespit edilmeli ve bu kişilerin tedavisine başlanmalıdır...
AİLELERİNİN UTANÇ KAYNAKLARI
Söyleyecek fazla söz yok, memlekette spor sevgisi diye bir şey yok çünkü; spor seyretmek, futbol seyircisi olmak diye bir şey var. O da ne sportmenliğe sığacak bilgi, zeka ve kültür birikimi gerektiriyor, ne de sıradan bir vicdan sahibi olmayı.
Gerçek birer insan evladı ve Müslüman olduklarına inanmak güç, anne karnında bir bebeğin akıbetiyle alakalı bu denli zalimce düşüncelere sapanlar, sanırım bizzat şeytana kendilerini satanlardır... Aileleri ve çevreleri için ne büyük utanç kaynağı oldular yazık, bütün ülke gibi ben de yüzlerine bakıp gerekeni söylemek isterim doğrusu... Buradan paylaşamayacağım, siz anladınız beni...