İşimiz iletişim olunca, karşımızdaki kişinin sözünü kesmiyoruz. Nezaket icabı, lafa girmek için en azından uygun bir boşluk kolluyoruz. Böyle olunca da karşınızdaki bazı lafazanlar, dünyanın merkezi sanki kendisiymiş gibi aralıksız konuşabiliyor. Sanıyor ki anlattığı konuya bayılıyoruz. Böyleleri bana çok gelir. Diyelim ki bir fırsat bulup sözü aldınız, orada da en fazla bir cümle dayanır. Dinlemez sizi. Sizin cümlenizi dayanak yaparak ' o bir şey değil de sen asıl beni gör ' gibisinden bir cümle ile yine kendisini anlatmaya başlar. Aslında biraz farkındalığı olsa, biraz beden dili okusa, iki gram empati yapsa, çeyrek ekmeğe adalet duygusu olsa yüzünüzden duruşunuzdan sıkıldığınızı anlaması, hadi anlamadı, tahmin etmesi gerekmez mi? Ama yoook, şarjör şarjör üzerinize boşalttığı özel hayatı ile sizi delik deşik etmeye devam eder. Bazen düşünürüm de keşke her birimizin alnında taksimetre gibi birer umurmetre olsa da anlattıkları yüzde kaç umurunuzda görseler de söze öyle devam etseler... Ne dersiniz, yine de umurlarında olur muydu?
AŞK EVLİLİĞİ Mİ, MANTIK EVLİLİĞİ Mİ?
İnsanlar mantık evliliği yapmalı çünkü evlilik, ciddiyetle yürütülmesi gereken sorumlulukları içeren bir tür kurumsal anlaşmadır. Her anlaşmada olduğu gibi dikkatle ele alınmadan imzalanan bu kontrat, sizi ömür boyu sürecek bazı borç, yükümlülük ve mutsuzluklara mahkum edebilir. Mantık evliliği, evliliğin sürmesi amacını güder. Hisler değil, sorumluluklar önemlidir.
Hayır, insanlar aşk evliliği yapmalı.
Çünkü hayatın getirdikleri öyle belirsiz, bir başka aileye karışmanın riskleri öylesine hesaplanamaz ki, evliliğin yan etkilerine göğüs germeyi sağlayacak tek güç, aşkın ta kendisidir.
Mantık evliliği, aşkın değil evliliğin devamını hedefler. Sorumluluklar yerine getirilmeyince evlilik biter. Sorumluluklar ömür boyu olduğundan mantık evliliği genelde daha uzun sürer.
Aşk evliliği, evliliğin değil aşkın devamını hedefler. Aşk bitince evlilik biter. Aşkın ömrü uzun olmadığı için de evliliğin ömrü de kısadır ama yaşadığın şey daha lezzetlidir.
Sonuçta aşk evliliği kaliteye, mantık evliliği ise kantiteye yani çokluğa dayanır.
Her ikisi de hayatla sınanmış gerçek tezler... Peki sizce, insanlar ne evliliği yapmalı ya da yapmak şart mı?