Gönül Erenleri - Ahmed Şemseddin Yiğitbaşı Veli Türbesi

EVLİYÂNIN büyüklerinden. Halvetiyye tarikatında "orta kol" olarak bilinen Ahmediyye şubesinin kurucusu.

1435 (H.839) yılında Akhisar'ın Göl Marmarası veya Marmaracık adı ile bilinen köyünde doğdu. Babası Îsâ Halîfe, Halvetiyye şeyhlerindendir. Halk arasında Yiğitbaş Velî diye meşhûr olmuştur.
İlk tahsilini babasından aldı. Sonra medreseye devam etti ve zâhirî ilimleri öğrendi. Fakat kendisi ilahi aşka tutulmuştu. Tasavvuf yolunda ilerlemek, gönül gözünü görür hale getirmek istiyordu. Uşak'ın Kabaklı köyünde insanlara doğru yolu gösteren büyük alim Şeyh Alâeddîn Uşakî hazretlerinin huzuruna vardı.
Onun sohbetleri ile manevi mertebelerden geçerek şeyhlik payesine yükseldi. Şeyh Alâeddîn Uşakî hazretleri Ahmed Şemseddin'e icazet (diploma) verdikten sonra, onu İslâmiyeti yaymak, talebeler yetiştirmek ve gönülleri aşk-ı ilahi ile doldurmak üzere Manisa'ya gönderdi. Ahmed Şemseddin hazretleri Manisa'da hocasının isteği doğrultusunda talebeler yetiştirmekle meşgul oldu. O dönemde sahte şeyhler Osmanlı merkezine kadar sızdı. Velî padişah İkinci Bayezîd Han sahte tarikatlerin ayıklanarak kapatılmasını istedi. Kurulan bir mecliste şeyhlerin imtihana tabi tutulmasını istedi. Bu düğümü çözmek için de Ahmed Şemseddin hazretlerini davet etti. Ahmed Şemseddin hazretleri İstanbul'da Sultan Bâyezîd-i Velî hazretlerinin huzuruna çıktı ve Osmanlı Sultânının da hazır bulunduğu imtihan heyetine reislik etti. Yiğitbaşı lakabını buradaki adaleti ile aldı. Aslen Marmaralı olan Ahmed Şemseddin Hz., Manisa'ya gelince bugünkü türbesinin bulunduğu yere yerleşip dergâhını kurdu. Yiğitbaşı Velî ölü gönülleri diriltir; ondan tövbe alıp biat edenlerin kalpleri sürekli zikreder hâle (veled-i kalp) gelirdi. Öyle ki, onların kalbî zikirlerini yanında olanlar bile işitirlerdi.