Gönül Erenleri - Ariflerin ışığı İmam-ı Rabbani

Hindistan'da yetişen meşhur İslam alimi ve büyük veli. Ariflerin ışığı, velilerin önderi, İslamın bekçisi, Müslümanların baştacı, müceddid, müctehid ve İslam alimlerinin göz bebeğidir.

İnsanların i'tikad, ibadet ve ahlak hususunda doğruyu öğrenmelerini, öğrendikleri bu bilgiler ile amel etmelerini sağlayan, insanları Allahü tealanın rızasına kavuşturmak için rehberlik eden ve kendilerine "Silsilei aliyye" denilen İslam alimlerinin 23.'südür.

İsmi, Ahmed bin Abdülehad bin Zeynel'abidin'dir. Lakabı Bedreddin, künyesi Ebü'l-Berekat'dır. 971 (m.1563) senesinde Hindistan'ın Serhend (Sihrind) şehrinde doğdu. 1035 (m. 1624)'de Serhend'de 63 yaşında iken vefat etti.

Türbesi oradadır. İmamı Rabbani ismiyle tanınmıştır, İmam-ı Rabbani, Rabbani alim demektir. Rabbani alim de; kendisine ilim ve hikmet verilmiş, ilmi ile amel eden, ilim ve amel bakımından kamil olan alim demektir.

Hicri ikinci bin yılının Müceddidi olmasından dolayı "Müceddid- i elf-i sani", ahkamı İslamiye ile tasavvufu vasletmesinden, birleştirmesinden dolayı da, "Sıla" ismi verilmiştir.

Hazreti Ömer'in soyundan olduğu için, "Faruki" nesebiyle anılmış. Bütün bu vasıflarıyla birlikte ismi, İmam-ı Rabbani, Müceddid-i elf-i sani, Şeyh Ahmed-i Faruki Serhendi'dir (kuddise sirruh). İmam-ı Rabbani hazretleri, Peygamberimizin hadis-i şerifde; "Benden sonra peygamber gelseydi, Ömer bin Hattab olurdu" buyurarak methettiği Hz. Ömer'in soyundan olup, 29. torunudur. Yine hadis-i şerifde; "Ümmetimin alimleri, İsrailoğulları'nın peygamberleri gibidir." buyrularak bildirilen, ilmini nübüvvet kaynağından alan ve "Ulema-i rasihin" denilen alimlerin en meşhurlarındandır.